футурало́гія

(ад лац. futurum = будучыня + -логія)

галіна навуковых ведаў, якая займаецца прагназіраваннем сацыяльных працэсаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

цытало́гія

(ад цыта- + -логія)

раздзел батанікі, які вывучае будову, развіццё і функцыі раслінных клетак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эстэзіяло́гія

(ад гр. aisthesis = пачуццё, адчуванне + -логія)

раздзел анатоміі, які вывучае будову органаў пачуццяў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

БІЯЦЭНАЛО́ГІЯ

(ад біяцэноз + ...логія),

навука пра згуртаванні жывых арганізмаў — біяцэнозы; частка біягеацэналогіі. Вывучае ўзнікненне, развіццё, структуру, размеркаванне ў прасторы, прадукцыйнасць і дынаміку біяцэнозу, узаемаадносіны паміж рознымі біяцэнозамі і асобнымі іх кампанентамі. Некаторыя вучоныя лічаць біяцэналогію раздзелам экалогіі і геабатанікі. На развіццё біяцэналогіі вял. ўплыў зрабілі працы амер. заолага В.Шэлфарда, рус. біёлагаў І.К.Пачоскага, С.А.Зярнова, Д.М.Кашкарава, бел. вучоных Г.Г.Вінберга, І.Д.Юркевіча і інш. Даследаванні па біяцэналогіі ўключаюць мадэліраванне біяцэналагічных працэсаў, маніторынг і прагназаванне. На Беларусі даследаванні ў галіне аграбіяцэналогіі праводзяцца ў НДІ аховы раслін.

І.К.Лапацін.

т. 3, с. 182

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ВІКТЫМАЛО́ГІЯ

(ад лац. victima ахвяра + ...логія),

навука, што даследуе псіхал. і маральныя рысы асобы — ахвяры злачынства і любыя формы праяўлення грамадскай паталогіі, у выніку якіх прычыняецца шкода асобе. У больш вузкім сэнсе (у т. л. ў крыміналогіі) вывучае тыпы ахвяр — віноўнікаў злачынства, чые паводзіны могуць быць небяспечнымі для іх саміх і ствараюць павышаную верагоднасць замаху на іх; умовы, спрыяльныя для ўчынення злачынства; даследуе сувязі ахвяры і злачынца, ролю ахвяры ва ўчыненым злачынстве, а таксама адносіны да ахвяры органаў правасуддзя.

Н.К.Мазоўка.

т. 4, с. 156

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

алергало́гія

(ад алергія + -логія)

навука, якая вывучае прычыны ўзнікнення, развіццё, прафілактыку і лячэнне алергічных хвароб.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

атало́гія

(ад гр. us, otos = вуха + -логія)

навука пра хваробы вушэй, іх лячэнне і прафілактыку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

афтальмало́гія

(ад афтальма- + -логія)

раздзел медыцыны, які вывучае хваробы вачэй і распрацоўвае метады іх лячэння.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гематрансфузіяло́гія

(ад гематрансфузія + -логія)

раздзел гематалогіі, які вывучае спосабы пералівання крыві і яе састаўных частак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

карпало́гія

(ад гр. karpos = плод + -логія)

раздзел марфалогіі 1 раслін, які вывучае плады і насенне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)