рубі́ць​I кравец (падшываць край) (úm)säumen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

залаці́цца несов.

1. в разн. знач. золоти́ться;

жы́та з. — рожь золоти́тся;

край не́ба з. — край не́ба золоти́тся;

2. страд. золоти́ться; см. залаці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Séenplatte

f -, -en азёрны край

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

абыча́й, ‑ю, м.

Тое, што і звычай. Пераважна ў прыказках і прымаўках: Што край — то абычай. Кожны край мае свой абычай. Не пазычай: пазычай — злы абычай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бардзю́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Шлячок, які абрамляе край шпалераў, тканіны і пад., а таксама наогул паласа, невысокае ўзвышэнне, якое абрамляе што-н.

Язмінавы б.

|| прым. бардзю́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

wonderland

[ˈwʌndərlænd]

n.

край дзіво́саў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Saarland

[ˈsɑ:rlænd]

Са́ар, Са́арскі край

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

зву́жваць несов. су́живать, сужа́ть; (край кожи, материи и т.п.) спуска́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бро́ўка I ж. (край) бро́вка

бро́ўка II ж., уменьш. бро́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ГУАНЬДУ́Н,

Квантун, паўднёва-заходні край Ляадунскага паўвострава; тэр. Кітая.

т. 5, с. 514

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)