Па́савы ў выразе па́савае кола ’махавае кола’ (П. С.). Да пас 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

gear wheel

[ˈgɪrhwi:l]

n.

зубча́(с)тае ко́ла

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Крыво́е са́ла ’каўбаса’ (Жд. 2). Ці не звязана з формай кола? Параўн. кола каўбасы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Rádkranz

m -es, -kränze во́бад ко́ла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Scháufelrad

n -es, -räder ло́пасцевае ко́ла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zírkelschluss

m -es, -schlüsse зачарава́нае ко́ла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

амплуа́

(фр. emploi = прымяненне)

1) блізкае па характару кола роляў, якія адпавядаюць сцэнічным здольнасцям артыста;

2) перан. кола заняткаў каго-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

наліўны́, -а́я, -о́е.

1. Які прыстасаваны для перавозкі вадкіх грузаў без тары.

Наліўное судна.

2. Які прыводзіцца ў рух вадою, што падае зверху (спец.).

Наліўное вадзяное кола.

3. Поўны сокаў, спелы (пра плады).

Наліўныя яблыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бу́кса, ‑ы, ж.

Металічная каробка з падшыпнікам, які перадае ціск вагона, паравоза і пад. на вось кола.

[Ням. Büchse.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абаро́тнасць, ‑і, ж.

Спец. Колькасць абаротаў (кола, вала і пад.) за пэўны прамежак часу. Высокая абаротнасць матора.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)