Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Kategoríe
f -, -rí¦en катэго́рыя; спарт.клас, разра́д, катэго́рыя
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
жалабабру́хі, ‑ая, ‑ае.
Спец. У выразе: жалабабрухія малюскі — клас беспазваночных жывёл тыпу малюскаў (цела чэрвепадобнае, у большасці на брушным баку маецца прадаўгаватае паглыбленне).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ракападо́бныя, ‑ых.
Клас жывёл тыпу членістаногіх з падзеленым на сегменты і пакрытым панцырам целам і вялікай колькасцю членістых канечнасцей; жывуць пераважна ў вадзе.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ідэало́гія
(ад гр. idea = паняцце + logos = вучэнне)
сістэма поглядаў, ідэй, якія характарызуюць якую-н. сацыяльную групу, клас, палітычную партыю, грамадства.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
klasa
klas|a
ж.
1.клас (у школе);
mój syn chodzi do pierwszej ~y — мой сын ходзіць у першы клас; мой сын вучыцца ў першым класе;
2.клас, ступень;
z ~ą — шыкоўны;
towar pierwszej ~y — тавар першага гатунку;
wagon pierwszej ~y — вагон першага класа;
~a turystyczna — эканамічны клас;
3.клас;
~a robotnicza — рабочы клас;
walka klasa — барацьба класаў;
4.разм. стыль;
człowiek z ~ą — стыльны чалавек;
grać w ~y — гуляць у класы (класікі)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Караняножкі (клас жывёл) 1/298; 5/431; 10/538
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
кампазі́цыяж., в разн. знач. компози́ция;
к. рама́на — компози́ция рома́на;
к. карці́ны — компози́ция карти́ны;
клас ~цыі — класс компози́ции
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прудані́зм, ‑у, м.
Гіст. Дробнабуржуазная сацыялістычная плынь другой паловы 19 ст., накіраваная супраць рэвалюцыйнага рабочага руху, за ўтапічнае зліццё пралетарыяту і буржуазіі ў адзін клас.
[Ад імя П. Ж. Прудона (Proudhon, 1809–1865), заснавальніка гэтага вучэння.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разбі́тнасць, ‑і, ж.
Уласцівасць разбітнога. Але от жа як увосень Людка пайшла ў першы клас, быццам дзіця хто падмяніў: дзе дзяваліся яе рэзвасць, разбітнасць!Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)