завороти́ть сов., разг.

1. (назад или в сторону) завярну́ць; звярну́ць; (наведаться) збо́чыць;

2. в др. знач., см. заверну́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

вдво́ём нареч. (о мужчинах) удву́х; (о женщинах) удзвю́х; (о лицах разного пола или о существах ср. рода) удваі́х;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

перема́сливать несов., разг.

1. (маслить больше, чем следует, или маслить многое) перама́сліваць;

2. (пачкать маслом всё) зашмальцо́ўваць, зама́сліваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

перема́слить сов., разг.

1. (намаслить больше, чем следует, или намаслить многое) перама́сліць;

2. (запачкать маслом всё) зашмальцава́ць, зама́сліць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

ста́скивать несов.

1. в разн. знач. сця́гваць; звалака́ць;

2. (сносить в одно место или куда-л.) зно́сіць, сця́гваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

зы́рнуць сов., однокр., прост. погна́ть; (прогнать откуда-л. или куда-л. — ещё) турну́ть; (о ветре) ду́нуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

паты́кацца сов., разг. посова́ться

патыка́цца II несов., страд. тка́ться по осно́ве утко́м (другого качества или цвета)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

шу́ла и шуло́ ср.

1. (в строении или ограде) столб м.;

2. (в воротах) верея́ ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

ля́да ж., обл.

1. (низкое сырое место, поросшее лесом или кустарником) лагчы́на, -ны ж.; (небольшое узкое сырое место — ещё) лато́чына, -ны ж.;

2. (место, расчищенное под луг или пашню) ля́да, -да ср., вы́сека, -кі ж.;

3. (овраг) яр, род. я́ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Се́рнік1 ‘запалка’ (ТСБМ; Гарэц., Байк. і Некр., Сцяшк.), се́рнікі ‘запалкі’ (ТС, ПСл, Сл. ПЗБ), се́ркі ‘тс’ (Касп.), сернічо́к ‘запалка’ (Нас.), се́рніцы ‘запалкі’ (Сл. ПЗБ), сярні́чка ‘запалка’ (Бяльк.), сірня́кі ‘тс’ (Бяльк.), се́рчыкі ‘тс’ (Сл. ПЗБ). Да се́рны, серка, сера (гл.) з розным суфіксальным афармленнем.

Сернік2 (серпикъ): “серникъ, или чернинькая, надъ деревьями и по полямъ летающая птичка” (Меер Крыч.). Няясна, магчыма, се́ўка, сі́ўка ‘Charadrius pluvialis L.’ (Ласт.), параўн. укр. си́вка ‘Charadrius morinellus L.’, тады да серы ‘шэры’ (гл.), параўн. укр. сірий кінь ‘тс’ (ЕСУМ, 5, 256).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)