пла́ўкасць, ‑і, ж.

Спец. Уласцівасць плаўкага, здольнасць расплаўляцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

геатрапі́зм, ‑у, м.

Здольнасць раслін рэагаваць назямное прыцяжэнне.

[Ад грэч. gē — зямля і trópos — паварот.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раствара́льнасць, ‑і, ж.

Здольнасць рэчыва растварацца. Растваральнасць солей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скрана́льнасць, ‑і, ж.

Здольнасць мяняць сваё месцазнаходжанне, скранацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цеплаўтвара́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае здольнасць да цеплаўтварэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэакты́ўнасць, ‑і, ж.

Спец.

1. Здольнасць выклікаць рэакцыю, быць рэактывам.

2. Здольнасць рэагаваць на знешнія раздражненні. Расстройствы каардынацыі рухаў лягушак могуць тлумачыцца рознай рэактыўнасцю нервовых цэнтраў. «Весці».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

до́сціп, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Здольнасць трапна, востра і з гумарам сказаць што-н., тонка парыраваць чыю-н. думку.

Досціпу яму не пазычаць.

2. Востры жарт.

З’едлівы д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

памяць,

здольнасць арганізма захоўваць і ўзнаўляць інфармацыю.

т. 12, с. 37

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

сумяшчальнасць,

здольнасць ЭВМ розных тыпаў да ўзаемадзеяння.

т. 15, с. 268

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

мутаге́ннасць, ‑і, ж.

Спец. Здольнасць да мутацыйных змен спадчыннасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)