скарбо́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. Бляшанка, скрыначка з вузкай шчылінай для збірання і захоўвання грошай.

Ссыпаць манеты ў скарбонку.

2. Тое, што і скарбніца (у 2 знач.).

|| прым. скарбо́начны, -ая, -ае (да 1 знач.).

С. збор.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

памо́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да памолу, прызначаны для памолу (у 1 знач.). Памольны збор. □ Паліна на нейкі час спынілася ля памольнай машыны. Кавалёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цалава́льнік, ‑а, м.

Гіст. Выбарная асоба ў Расіі ў канцы 15–18 ст., абавязкамі якой былі збор пошлін і падаткаў, выкананне судовых і паліцэйскіх функцый.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

varia

кніжн. рознае; збор; розныя творы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

archiwalia

мн. збор архіўных дакументаў; архіў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Nchlese

f -, -n

1) збор каласо́ў пасля́ жні- ва́, збор садаві́ны пасля́ ўбо́ркі i г.д.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ко́кан м Kokon [ko´kõ:] m -s, -s; Pppe f -, -n;

збор ко́канаў Sidenernte f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

кінатэ́ка

(ад кіна- + -тэка)

збор, архіў кінафільмаў і іншых кінаматэрыялаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

прыём, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. гл. прыняць.

2. Асобнае дзеянне, рух.

Напісаць артыкул у два прыёмы.

3. Спосаб у ажыццяўленні чаго-н.

Мастацкі п.

4. Збор запрошаных асоб (звычайна афіцыйных) у гонар каго-, чаго-н.

П. у пасольстве.

Наладзіць п. карэспандэнтаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

уложе́ние ср., юр. улажэ́нне, -ння ср.; (свод) збор, род. збо́ра м.; (кодекс) ко́дэкс, -са м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)