Verbum

накукава́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -куку́е; зак., што і чаго (разм.).

У народных павер’ях: прадказаць колькасць гадоў жыцця (пра кукаванне зязюлі).

паво́дзіны, -дзін.

Спосаб жыцця і дзеянняў.

Культурныя п.

П. вучняў.

Чалавек прыкладных паводзін.

Вывучаць п. жывёл.

|| прым. паво́дзінскі, -ая, -ае (спец.).

П. этыкет.

жэньшэ́нь, -ю, м.

Далёкаўсходняя травяністая расліна сямейства араліевых, корань якой выкарыстоўваецца як лекавы і танізуючы сродак.

Ж. — корань жыцця.

|| прым. жэньшэ́невы, -ая, -ае.

брылья́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Каштоўны камень: агранены і адшліфаваны алмаз.

|| прым. брылья́нтавы, -ая, -ае.

◊

Брыльянтавае вяселле — шасцідзесяцігоддзе шлюбнага жыцця.

качэ́ўнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які вядзе качавы лад жыцця; вандроўнік.

|| ж. качэ́ўніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. качэ́ўніцкі, -ая, -ае.

баге́ма, -ы, ж., зб.

Прадстаўнікі творчай інтэлігенцыі (мастакі, артысты, музыканты і пад.), а таксама іх бестурботны, легкадумны лад жыцця.

|| прым. баге́мны, -ая, -ае.

сімбіёз, -у, м. (спец.).

Форма сумеснага жыцця арганізмаў розных відаў, якая прыносіць ім узаемную карысць.

С. грыба і водарасці.

|| прым. сімбіяты́чны, -ая, -ае.

сухалюбі́вы, -ая, -ае.

Пра расліны: які добра пераносіць сухое паветра і сухія глебы, прыстасаваны да жыцця ў засушлівых мясцовасцях.

|| наз. сухалюбі́васць, -і, ж.