Verbum

сімбіёз, -у, м. (спец.).

Форма сумеснага жыцця арганізмаў розных відаў, якая прыносіць ім узаемную карысць.

С. грыба і водарасці.

|| прым. сімбіяты́чны, -ая, -ае.

накукава́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -куку́е; зак., што і чаго (разм.).

У народных павер’ях: прадказаць колькасць гадоў жыцця (пра кукаванне зязюлі).

паво́дзіны, -дзін.

Спосаб жыцця і дзеянняў.

Культурныя п.

П. вучняў.

Чалавек прыкладных паводзін.

Вывучаць п. жывёл.

|| прым. паво́дзінскі, -ая, -ае (спец.).

П. этыкет.

сухалюбі́вы, -ая, -ае.

Пра расліны: які добра пераносіць сухое паветра і сухія глебы, прыстасаваны да жыцця ў засушлівых мясцовасцях.

|| наз. сухалюбі́васць, -і, ж.