право́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; незак.

1. гл. правесці.

2. што. Быць правадніком² (у 1 знач.) чаго-н.

Метал добра праводзіць электрычнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прапячы́ся, 1 і 2 ас. не ўжыв., -пячэ́цца, -пяку́цца; -пёкся, -пякла́ся, -ло́ся; зак.

Поўнасцю спячыся.

Пірог добра прапёкся.

|| незак. прапяка́цца, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

расспява́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.

1. Пачаўшы пець, захапіцца спевамі.

Сын расспяваўся.

2. Крыху паспяваўшы, пачаць спяваць добра.

Р. перад канцэртам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

урадзі́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., уро́дзіць; зак.

Даць ураджай, плады.

Жыта добра ўрадзіла.

Не ўрадзіў мак — перабудзем і так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

фотагені́чны, -ая, -ае.

Які мае выразныя рысы, што добра перадаюцца на фотаздымку ці на экране.

Ф. выгляд.

|| наз. фотагені́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

gut sítzend

a до́бра пашы́ты, які́ до́бра сядзі́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ла́дно разг.

1. нареч. (как следует) до́бра;

2. нареч. (в ладу) у зго́дзе; у зла́гадзе; (мирно) мі́рна;

жить ла́дно жыць у зго́дзе (у зла́гадзе, мі́рна);

3. част. (согласен, пускай) до́бра;

ну, ла́дно ну, до́бра.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

запяча́тацца сов. (заклеиться) запеча́таться;

канве́рт до́бра ~таўся — конве́рт хорошо́ запеча́тался

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

прыве́шаны приве́шенный; см. прыве́сіць;

◊ до́бра п. язы́к — хорошо́ приве́шенный язы́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

эўфаты́чны

(ад гр. eu = добра + photos = святло);

э-ая зона — самы верхні слой тоўшчы Сусветнага акіяна, які добра асвятляецца сонцам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)