подло́г м. падло́г, -гу м.; (подделка) падро́бка, -кі ж.;

подло́г докуме́нтов падло́г дакуме́нтаў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Кеб ’каб’ (Арх. ГУ, Нар. словатв., Шатал.). Гл. каб.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Карто́плі ’бульба’ (Сержп. Грам.; Арх. ГУ), Pluralia tantum у функцыі зборнага назоўніка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кре́кинг техн.

1. (о процессе) крэ́кінг, -гу м.;

2. (об установке) крэ́кінг, -га м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

разбе́г разбе́г, -гу м., разго́н, -ну м.;

прыжо́к с разбе́га скачо́к з разбе́гу (разго́ну).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Аб’яшэ́ць ’стаць нахабным’ (Арх. ГУ), відаць, з o‑běs‑ěti. Гл. бес, бешаны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Крапі́ўка ’высыпка на целе дзіцяці’ (Арх. ГУ, Сцяшк., Мат. Гом.). Да крапіва (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прыслу́га ж., в разн. знач. прислу́га;

наня́ць ~гу — наня́ть прислу́гу;

станцы́йная п. — станцио́нная прислу́га

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Абу́рыны ’перабітая ў час малацьбы салома’ (Арх. ГУ) да бурыць (гл.). Што датычыць словаўтварэння, параўн. амеціны (гл. амецце).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вусці́льна ’дзяржанне ў восцях’ (нараўл., Арх. ГУ). Ад восцільно ’тс’; гл. во́сці, з лабіялізацыяй о пад уплывам папярэдняга зычнага.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)