Verbum

ракірава́цца, ‑руюся, ‑руешся, ‑руецца; зак. і незак.

У шахматнай гульні — зрабіць (рабіць) ракіроўку.

рэно́нс, ‑у, м.

У картачнай гульні — адсутнасць карты якой‑н. масці ў іграка.

[Фр. renonce.]

скіксава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак.

Няўдала ўдарыць, зрабіць кікс пры гульні ў більярд.

сту́каўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Адзін з відаў азартнай гульні ў карты.

ферзь, ферзя, м.

Самая моцная фігура ў шахматнай гульні. Атакаваць і выйграць ферзя.

[Перс.]

шу́лерства, ‑а, н.

Выкарыстанне махлярства, ашуканства ў картачнай гульні. // перан. Падман, махлярства, ашуканства.

ша́шачны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да гульні ў шашкі, звязаны з ёй. Шашачны турнір. □ — А н-ну, хто са мною асмеліцца?.. От глядзіце, я пайшоў! — і.. [загадчык фермы] пасунуў сваю шашку далёка за лінію шашачнага поля. Палтаран. // Прызначаны для гульні ў шашкі. Шашачны столік. Шашачная дошка.

2. Размешчаны так, як размешчаны клеткі аднаго колеру на дошцы для гульні ў шашкі. У шашачным парадку.