vocalise

[ˈvoʊkəlaɪz]

v.

ста́віць го́лас

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

кантра́льта

(іт. contralto)

1) самы нізкі жаночы голас;

2) спявак з такім голасам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

сі́плы héiser, krächzend;

сі́плы го́лас héisere Stímme

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

bass​3 [beɪs] adj. басо́вы; ні́зкі (пра голас, інструмент нізкага рэгістра)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hushed [hʌʃt] adj.

1. ці́хі (пра месца)

2. прыглу́шаны (пра голас)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вя́каць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

1. Падаваць час ад часу слабы голас.

2. Гаварыць пустое, не вартае ўвагі.

|| аднакр. вя́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. вя́канне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пераліва́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́ецца; незак.

1. гл. пераліцца.

2. Блішчаць, мяняючы адценні, колеры або гучаць з пералівамі.

Фарбы пераліваліся на сонцы.

Голас пераліваўся і дрыжэў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Úntersänger

m -s, - другі́ го́лас (пра спевака)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Не́мы: не́мы го́лас ’страшны, ненатуральны голас, падобны на голас нямога чалавека’ (Некр.), не́мы ’страшны, замагільны’ (але нямы́ ’нямы чалавек’, там жа), ’роспачны, дзікі’: немым голосом крычыць (Сл. ПЗБ), немы́м го́лосом, нему́м ду́хом ’страшна, дзіка (крычаць, раўці і пад.)’ (ТС). Семантычная інавацыя, якую тлумачыць Некрашэвіч: ад нямы́ ’пазбаўлены здольнасці гаварыць’ (Некр., 227), у шэрагу гаворак утварыліся акцэнталагічныя амонімы на яе базе.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Крыкаві́шча ’адлегласць на голас’ (ТС). Да крык (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)