звышгіга́нт, ‑а, М ‑нце, м.

1. (звычайна ў ролі прыдатка). Пра што‑н. незвычайна вялікага памеру, вялікай магутнасці і пад. Самазвал-звышгігант.

2. Зорка незвычайна вялікіх памераў і нязначнай шчыльнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тра́нспартнік, ‑а, м.

1. Работнік транспарту (у 1 знач.). Сведчаннем вялікіх заслуг транспартнікаў рэспублікі перад Радзімай з’явілася ўзнагароджанне ў 1971 г. Беларускай чыгункі ордэнам Леніна. Лыч.

2. Самалёт транспартнай авіяцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Überwndung

f -, -en

1) пераадо́ленне, ліквіда́цыя

2) намага́нне

es kstet ihn grße [viel] ~ — гэ́та кашту́е яму́ вялі́кіх намага́нняў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

батыфато́метр

(ад баты- + фатометр)

прыбор для вымярэння інтэнсіўнасці асвятлення ў вадзе на вялікіх глыбінях.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

макрако́смас

(ад гр. makros = вялікі + kosmos = Сусвет)

свет вялікіх адлегласцей і цел (планет, зорак, галактык), Сусвет (параўн. мікракосмас).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

мега...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае: 1) у мільён разоў больш асноўнай адзінкі меры, указанай у другой частцы слова, напрыклад: мегават, мегавольт; 2) вялікіх, гіганцкіх памераў, напрыклад: мегаспоры, мегаліты.

[Грэч. mégas — вялікі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няйна́кш, прысл.

Разм. Тое, што і няйначай. Падзівіліся мы.. дый рашылі, што няйнакш нешта благое здарылася з птушкай. Ляўданскі. Грышка ў вялікіх ботах — няйнакш матчыных, — у кароценькім кажушку крочыць паперадзе. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парафра́за, ‑ы, ж.

1. Пераказ сваімі словамі літаратурнага твора, а таксама скарочаны выклад (адаптацыя) вялікіх мастацкіх твораў.

2. Пашыраны ў 19 ст. пераклад чужых музычных тэм з самастойнымі варыяцыямі, зменамі, дадаткамі.

[Ад грэч. paráphrasis.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэрмасфе́ра, ‑ы, ж.

Слой верхняй атмасферы ад вышыні 80–90 км, тэмпература ў якім узрастае да вышынь 200–300 км і дасягае 1500°C, пасля чаго застаецца пастаяннай да вялікіх вышынь.

[Ад грэч. thermē — цяпло, гарачыня і spháira — шар.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шы́галле, ‑я, н., зб.

Абл. Ігліца. Хоць дождж і ў лесе вымачыў зямлю, але пад шатамі вялікіх дрэў было не мокра, прынамсі, шыгалле, якое ляжала тут скрозь, заставалася амаль сухое. Чыгрынаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)