Volt

[vɔlt]

n - i -es, - вольт (адзінка вымярэння электрычнага напружання)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

мілімікро́н, ‑а, м.

Адзінка вымярэння даўжыні, роўная адной тысячнай частцы мікрона.

[Ад лац. mille — тысяча і mikrós — маленькі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паветраме́р, ‑а, м.

Спец. Апарат для вымярэння згушчэння і разрэджвання паветра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

піраме́трыя, ‑і, ж.

Спосабы вымярэння высокіх тэмператур пры дапамозе спецыяльных прыбораў.

[Ад грэч. pýr — агонь і metreō — мераю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

планіме́тр, ‑а, м.

Спец. Матэматычны прыбор для вымярэння плошчы плоскіх фігур.

[Ад лац. planum — плоскасць і грэч. metreō — мераю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ангстрэ́м, ‑а, м.

Адзінка вымярэння даўжыні, роўная адной дзесяцімільярднай долі метра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

п’езо́метр, ‑а, м.

Спец. Прыбор для вымярэння механічнага напружання і ціску.

[Грэч. piézō — цісну і metreō — мераю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бусо́ль, ‑і, ж.

Геадэзічная прылада для вымярэння гарызантальных вуглоў на мясцовасці.

[Фр. boussole.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гектава́т, ‑а, М ‑ваце, м.

Адзінка вымярэння магутнасці, роўная 100 ватам.

[Ад грэч. hekatón — сто і слова «ват» — ад імя шатландскага механіка Джэймса Уата.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дажджаме́р, ‑а, м.

Устаноўка для збору і вымярэння колькасці атмасферных ападкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)