give the lie to
а) абвінава́чваць каго́ ў мане́
б) выка́зваць нязго́ду з чым
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
выка́званне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле дзеясл. выказваць — выказаць (у 1, 3 знач.).
2. Выказаная думка, погляд. Выказванні класікаў марксізма-ленінізма аб літаратуры. □ Лектар гаварыў, часта спасылаючыся на свае выказванні па гэтаму пытанню. Галавач.
3. Выступленне. Запісаць выказванні на магнітафонную стужку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жа́ліцца, ‑люся, ‑лішся, ‑ліцца; заг. жалься; незак.
1. Выказваць жальбу, нездаволенасць; бедаваць. — Вот едзем, дык едзем! — жаліўся ціха ў цемені стары барадаты селянін. Нікановіч.
2. Наракаць, скардзіцца на каго‑н.; падаваць скаргу. — Скажы сыну, што не дарую яму, жаліцца пайду. Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каза́ць, кажу́, ка́жаш, ка́жа; кажы́; незак.
1. што, без дап. і са злуч. «што». Выказваць у вуснай форме думкі, меркаванні; гаварыць.
К. праўду.
Ён кажа, што гэта няпраўда.
2. Абавязваць, загадваць.
Так кажа мой абавязак.
Так кажа мне маё сумленне.
3. безас. (у форме 3 ас. мн.). Ходзяць чуткі, гавораць.
Кажуць, што зіма будзе марозная.
|| наз. каза́нне, -я, н. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
ска́рдзіцца, -джуся, -дзішся, -дзіцца; незак.
1. на каго-што і са злуч. «што». Выказваць скаргі (у 1 знач.).
С. на нястачу.
Яна скардзіцца, што ўвесь час хворая.
2. на каго-што. Падаваць скаргу (у 2 знач.).
С. ў суд.
3. на каго (што). Даносіць, нагаворваць (разм.).
С. начальству на калегу.
|| зак. паска́рдзіцца, -джуся, -дзішся, -дзіцца і наска́рдзіцца, -джуся, -дзішся, -дзіцца (да 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
хвалява́цца, -лю́юся, -лю́ешся, -лю́ецца; -лю́йся; незак.
1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Быць у хваляванні (у 1 знач.).
Мора хвалюецца.
2. перан. Перажываць хваляванне (у 2 знач.), знаходзіцца ў трывожным стане.
Х. перад экзаменамі.
3. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.), перан. Выказваць пратэст супраць чаго-н., масавую незадаволенасць чым-н.
Натоўп хваляваўся.
|| зак. усхвалява́цца, -лю́юся, -лю́ешся, -лю́ецца; -лю́йся.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
proffer
[ˈprɑ:fər]
1.
v.t.
прапано́ўваць; выка́зваць
We proffered regrets — Мы вы́казалі шкадава́ньне
2.
n.
прапано́ва f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
múrren
vi бурча́ць, бурката́ць, выка́зваць незадавальне́нне
óhne zu ~ — пако́рліва, цярплі́ва, мо́ўчкі
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
okazywać
незак.
1. аказваць; праяўляць, выяўляць;
okazywać zainteresowanie — выказваць зацікаўленасць;
2. паказваць; прад’яўляць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
litować się
незак. nad kim/czym шкадаваць каго/што; спачуваць, выказваць шкадаванне каму
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)