пасве́дчанне н.

1. (дзеянне) Bestätigung f -, -en; Beschinigung f -, -en; Beglubigung f -, -en;

2. (дакумент) Schein m -(e)s, -e, Beschinigung f, usweis m -es, -e;

пасве́дчанне асо́бы Personlausweis m;

вы́даць пасве́дчанне ine Beschinigung [inen usweis] usstellen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

rozporządzenie

rozporządzeni|e

н. распараджэнне; пастанова;

przygotować ~e — падрыхтаваць пастанову;

wydać ~e — выдаць распараджэнне;

mieć do ~a — мець у распараджэнні

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

get out

а) выхо́дзіць

б) выма́ць

в) уцячы́; памагчы́ уцячы́, вы́ратаваць

г) вы́даць, апублікава́ць (кні́гу)

д) вы́ведаць, вы́знаць, вы́цягнуць

they tried to get out his secret — яны́ стара́ліся вы́ведаць ад яго́ сакрэ́т

е) ста́цца вядо́мым

The news got out — Навіну́ даве́даліся

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

неціка́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які не выклікае цікавасці. Нецікавы кінафільм. □ — А ўсё ж нецікавая нам работа выпала, — праз нейкі час скардзіўся.. [Міхась], касавурачыся на Васіля. Якімовіч.

2. Разм. Непрыгожы. Са старою паняй жыла адзіная дачка, якую з-за ваеннага ліхалецця і нецікавага выгляду не ўдалося выдаць замуж. Брыль.

3. Разм. Не зусім добры; пасрэдны. Нарада пакінула нецікавае ўражанне... Гартны. [Бабка] проста думае свае старэчыя думкі, сухія, як і сама старасць, простыя, як і ўсё жыццё яе, нецікавыя, як і яе доля. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БІСЕКСУА́ЛЬНАСЦЬ

(ад бі... + лац. sexualis палавы),

1) у сексапаталогіі — палавая цяга да асоб абодвух палоў.

2) Гермафрадытызм. У першым значэнні бісексуальнасць можа быць вынікам незавершанасці фарміравання псіхасексуальнай арыентацыі або сродкам «аховы» (жаданне гомасексуаліста выдаць сябе за гетэрасексуала). Вылучаюць некалькі тыпаў бісексуальных паводзін: бісексуальнасць пубертатнага перыяду, калі падлетак яшчэ не выявіў сваёй эратычнай перавагі і можа эксперыментаваць у абодвух кірунках; чаргаванне гетэра- і гомасексуальных паводзін на аснове ўсведамлення індывідам двух якасна розных сексуальных «сцэнарыяў»; сітуацыйна абумоўленая, або псеўдабісексуальнасць, напр. ва ўмовах вымушанай палавой ізаляцыі (армія, турма і інш.). Бісексуальнасць існуе таксама як паралельныя гома- і гетэрасексуальныя паводзіны, калі афіцыйны гетэрасексуальны шлюб сумяшчаецца з тайнымі гомасексуальнымі прыхільнасцямі мужа ці жонкі. Часцей гэта адбываецца як вынік позняй сексуальнай ідэнтыфікацыі мужа ці жонкі. Часам бісексуальнасць развіваецца ў выніку раўнадушша да полу партнёра.

т. 3, с. 159

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

даве́ранасць ж. юрыд. (пісьмовая) Vllmacht f -, -en; Prokra f -, -ren;

вы́даць даве́ранасць ine Vllmacht [inen Vertruensbeweis] ustellen;

даве́ранасць на вядзе́нне спраў Verhndlungsvollmacht f;

даве́ранасць на атрыма́нне гро́шай Vllmacht für den Gldempfang;

по́ўная [агу́льная, генера́льная] даве́ранасць Blnkovollmacht f -;

дзе́йнічаць па даве́ранасці laut Vllmacht hndeln

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

надрукава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што і без дап.

1. Узнавіць тэкст, лічбы, малюнкі і пад. друкарскім спосабам. Надрукаваць загаловак у газеце вялікімі літарамі. // Напісаць або перапісаць што‑н. на пішучай машынцы. Надрукаваць даведку. Надрукаваць рукапіс.

2. Змясціць у друку; выдаць. Сёлета Толя скончыў трэці курс літаратурнага аддзялення універсітэта.. Адзін яго нарыс днямі надрукавала абласная газета. Брыль. Рыгор памятае, як радаваўся ён, калі надрукаваў у часопісе невялічкі раздзел са сваёй дысертацыі. Арабей.

3. Аддрукаваць усё або частку чаго‑н. Надрукаваць збор твораў пісьменніка. Надрукаваць 10 старонак рукапісу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ука́з м. Erlss m -es, -e, Verrdnung f -, -en; Uks m -es, -se (царскіу Расіі);

вы́даць ука́з inen Erlss verbschieden;

яму́ ніхто́ не ўка́з er hört auf nemanden;

ён мне не ўка́з er hat mr gar nichts zu befhlen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

prisgeben

* аддз. vt пакіда́ць на во́лю лёсу

ein Gehimnis ~ — вы́даць таямні́цу

j-n dem Gelächter ~ — вы́смеяць каго́-н.

j-n iner Gefhr ~ — падве́сці каго́-н. да небяспе́кі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

АКРЭДЫТЫ́Ў,

разліковы ці грашовы дакумент у выглядзе даручэння аднаго банка другому зрабіць аплату за адгружаны тавар, выкананыя работы (паслугі) ці выдаць прад’яўніку акрэдытыва пэўную суму грошай пры выкананні пэўных умоў.

Бываюць акрэдытывы: грашовы — імянны дакумент, што выдаецца банкам асобе, якая ўнесла пэўную суму і жадае атрымаць яе цалкам ці часткамі ў інш. горадзе на працягу агаворанага часу; таварны — форма безнаяўных разлікаў, пры якой разліковыя дакументы аплачваюцца плацельшчыкам на месцы знаходжання пастаўшчыка за кошт сродкаў, спецыяльна забраніраваных у банку аплачваемым бокам, ці аплата гэтых дакументаў гарантавана банкам; адзыўны — можа быць ануляваны банкам, што яго адкрыў; безадзыўны — з’яўляецца цвёрдым абавязацельствам банка-эмітэнта; пацверджаны — гарантаваны банкам, які яго адкрыў; непацверджаны — без гарантый банка; рэвальверны — па меры выкарыстання аўтаматычна папаўняецца ў межах устаноўленай агульнай сумы ліміту і тэрміну дзеяння; пераводны — цалкам ці часткова можа быць выкарыстаны інш. асобамі.

Г.І.Краўцова.

т. 1, с. 202

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)