one-to-one [ˌwʌntəˈwʌn] adj.

1. адзі́н на адзі́н, без све́дак, з во́ка на во́ка, сам-на́сам;

a oneto-one meeting сустрэ́ча адзі́н на адзі́н

2. адзі́н к аднаму́;

a one-to-one correlation суадно́сіны адзі́н к аднаму́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

рагаві́ца, ‑ы, ж.

Пярэдняя празрыстая частка знешняй абалонкі вока; рагавая абалонка. У бальніцы [Івана Аляксеевіча] адразу паклалі на аперацыйны стол і вынялі з вока востры, як іголка, кавалачак вугалю. Была пашкоджана рагавіца. Мяжэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саро́чын соро́чий;

~на гняздо́ — соро́чье гнездо́;

~на во́ка — бот. соро́чий глаз

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

буфта́льм

(ад гр. bus = бык + ophthalmos = вока)

паталагічнае павелічэнне вочнага яблыка; бычынае вока.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

падво́чны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца пад вокам, ніжэй вока. Падвочныя мяшкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глаўко́ма, ‑ы, ж.

Хвароба вачэй, пры якой павышаецца ціск унутры вока.

[Грэч. glaukōma.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Kénnerblick

m -(e)s, -e во́ка зна́ўцы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Nétzhaut

f -, -häute сятча́тка, сятча́тая абало́нка (вока)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

увеі́т

(ад п.-лац. uved = сасудзістая абалонка вока)

запаленне радужнай і сасудзістай абалонак вока.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

carbuncle [ˈkɑ:bʌŋkl] n.

1. карбу́нкул, ску́ла

2. AmE архітэкту́рная недарэ́чнасць (абразлівы для вока будынак)

3. карбу́нкул (каштоўны камень)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)