сава́ ж. заал. Éule f -, -n;

бе́лая сава́ Schnée¦eule f;

бало́тная сава́ Súmpfeule f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Е́льніца ’Abies Dietr. — alba Mill, піхта белая’ (Кіс.), да ёлка (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бялі́лы, ‑аў; адз. няма.

1. Белая мінеральная фарба. Свінцовыя бялілы. Цынкавыя бялілы.

2. Белае фарбавальнае рэчыва, якое выкарыстоўваецца ў тэатральным грыме і касметыцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канюшы́на, ‑ы, ж.

Шматгадовая, радзей аднагадовая кармавая травяністая расліна сямейства бабовых з трайчастым лісцем і шарападобнымі кветкамі. Чырвоная канюшына. Белая канюшына. Скасіць канюшыну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шыферве́йс

(ням. Schicfcrweiß, ад Schiefer = сланец + Weiß = белая фарба)

устарэлая назва свінцовага бяліла.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

grochodrzew

м. бат. белая акацыя (Robinia pseudoacacia L.)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пажаўце́лы, ‑ая, ‑ае.

Які зрабіўся жоўтым, пажаўцеў. Удалечыні віднеўся пажаўцелы бярэзнік. Пальчэўскі. Сабіна вышывае: у руках у яе белая.. пажаўцелая ад часу, кофта. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ды́мна-бе́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ды́мна-бе́лы ды́мна-бе́лая ды́мна-бе́лае ды́мна-бе́лыя
Р. ды́мна-бе́лага ды́мна-бе́лай
ды́мна-бе́лае		 ды́мна-бе́лага ды́мна-бе́лых
Д. ды́мна-бе́ламу ды́мна-бе́лай ды́мна-бе́ламу ды́мна-бе́лым
В. ды́мна-бе́лы (неадуш.)
ды́мна-бе́лага (адуш.)		 ды́мна-бе́лую ды́мна-бе́лае ды́мна-бе́лыя (неадуш.)
ды́мна-бе́лых (адуш.)
Т. ды́мна-бе́лым ды́мна-бе́лай
ды́мна-бе́лаю		 ды́мна-бе́лым ды́мна-бе́лымі
М. ды́мна-бе́лым ды́мна-бе́лай ды́мна-бе́лым ды́мна-бе́лых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

жамчу́жна-бе́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жамчу́жна-бе́лы жамчу́жна-бе́лая жамчу́жна-бе́лае жамчу́жна-бе́лыя
Р. жамчу́жна-бе́лага жамчу́жна-бе́лай
жамчу́жна-бе́лае		 жамчу́жна-бе́лага жамчу́жна-бе́лых
Д. жамчу́жна-бе́ламу жамчу́жна-бе́лай жамчу́жна-бе́ламу жамчу́жна-бе́лым
В. жамчу́жна-бе́лы (неадуш.)
жамчу́жна-бе́лага (адуш.)		 жамчу́жна-бе́лую жамчу́жна-бе́лае жамчу́жна-бе́лыя (неадуш.)
жамчу́жна-бе́лых (адуш.)
Т. жамчу́жна-бе́лым жамчу́жна-бе́лай
жамчу́жна-бе́лаю		 жамчу́жна-бе́лым жамчу́жна-бе́лымі
М. жамчу́жна-бе́лым жамчу́жна-бе́лай жамчу́жна-бе́лым жамчу́жна-бе́лых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

жаўтава́та-бе́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жаўтава́та-бе́лы жаўтава́та-бе́лая жаўтава́та-бе́лае жаўтава́та-бе́лыя
Р. жаўтава́та-бе́лага жаўтава́та-бе́лай
жаўтава́та-бе́лае		 жаўтава́та-бе́лага жаўтава́та-бе́лых
Д. жаўтава́та-бе́ламу жаўтава́та-бе́лай жаўтава́та-бе́ламу жаўтава́та-бе́лым
В. жаўтава́та-бе́лы (неадуш.)
жаўтава́та-бе́лага (адуш.)		 жаўтава́та-бе́лую жаўтава́та-бе́лае жаўтава́та-бе́лыя (неадуш.)
жаўтава́та-бе́лых (адуш.)
Т. жаўтава́та-бе́лым жаўтава́та-бе́лай
жаўтава́та-бе́лаю		 жаўтава́та-бе́лым жаўтава́та-бе́лымі
М. жаўтава́та-бе́лым жаўтава́та-бе́лай жаўтава́та-бе́лым жаўтава́та-бе́лых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)