opulent
[ˈɑ:pjələnt]
adj.
бага́ты, замо́жны; у даста́тку
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
нафтагазано́сны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які змяшчае нафту і прыродныя газы, багаты на нафту і прыродныя газы (пра геалагічныя адклады).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
fétthaltig
a бага́ты тлу́шчам; які́ ўтры́млівае тлушч
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
potént
a
1) магу́тны, бага́ты
2) працаздо́льны
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Замо́жны ’багаты’. Рус. паўд., смал., бранск. замо́жный, заможно́й, укр. замо́жний ’тс’, польск. zamożny ’тс’, серб.-луж. zamožny ’заможны, здольны’, чэш., славац. zamožny, славен. zamǫ́žen, балг. заможен ’багаты’. Параўн. ст.-польск. zamożysty ’заможны’, zamóc ’узмацніць, дапамагчы’ (XVII ст.). Слова ўтворана, відаць, з суфіксам ‑ьn‑ і адпаведным чаргаваннем g — ž ад бязафікснага назоўніка zamoga < za + mog‑ti ’ўзмацніць’ (гл. магчы). Булахаў, Гіст. прыметнікаў, 3, 1973, 140: заможны — прыставачнае ўтварэнне ад той жа асновы, што і ст.-бел. можный ’багаты’ (гл. можны).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
гі́бкі, -ая, -ае.
1. Які лёгка гнецца і разгінаецца; пругкі.
Г. дубец.
2. перан. Багаты адценнямі, выразны (пра голас, характар і пад.).
Г. голас.
3. перан. Здольны ўмела і хутка рэагаваць на пэўныя ўмовы, абставіны, прызвычайвацца да іх.
Гібкая палітыка.
|| наз. гі́бкасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
це́рам, -а, мн. -ы́ і (з ліч. 2, 3, 4) це́рамы, церамо́ў, м.
1. У Старажытнай Русі: высокі багаты дом у выглядзе вежы.
2. Пра высокі, прыгожы драўляны дом.
Не дом, а ц. пабудаваў!
|| памянш. церамо́к, -мка́, мн. -мкі́, -мко́ў, м.
|| прым. це́рамны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
спажы́ўны
1. (ядомы) éssbar;
2. (багаты на карысныя рэчывы, каларыйны) náhrhaft, nährend, Náhrungs-; energiereiche
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Маёмны ’багаты, заможны’ (ТСБМ) — толькі беларускае. Утворан ад дзеепрыметніка маёмы і суф. прыметніка ‑н‑.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Перабага́ціць ’усыпаць больш, чым трэба’ (брагін., Шатал.). Да пера- і бага́та ’шмат’ < бага́ты (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)