хітруга назоўнік | мужчынскі і жаночы род | размоўнае

Вельмі хітры чалавек.

  • Гэтага хітругі больш пад зямлёй, чым на зямлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

цюхцяй назоўнік | мужчынскі род | размоўнае | неадабральнае

Непаваротлівы, няспрытны, абыякавы да ўсяго чалавек; няўклюда.

|| жаночы род: цюхцяйка.

|| прыметнік: цюхцяйскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

паўналецце назоўнік | ніякі род

Узрост, калі чалавек дасягае фізічнай і духоўнай сталасці і атрымлівае грамадзянскія правы.

  • Дасягнуць паўналецця.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

прадпрымальны прыметнік

Які ўмее арганізаваць, зрабіць што-н. у патрэбны момант, знаходлівы і практычны.

  • П. чалавек.

|| назоўнік: прадпрымальнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

запальчывы прыметнік

  1. Які лёгка ўзбуджаецца, прыходзіць у раздражненне, гнеў.

    • З. чалавек.

  2. Поўны раздражнення, гневу.

    • Запальчывыя спрэчкі.

|| назоўнік: запальчывасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

чужынец назоўнік | мужчынскі род

Чужы, нетутэйшы чалавек; вораг, захопнік.

  • Чужынцаў засмактаў дняпроўскі іл.

|| жаночы род: чужынка.

|| прыметнік: чужынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

шаптун назоўнік | мужчынскі род

  1. Чалавек, які шэпчацца.

  2. пераноснае значэнне: Пляткар, распаўсюджвальнік чутак.

  3. Знахар, чараўнік (устарэлае).

|| жаночы род: шаптуха.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

імпульсіўны прыметнік | кніжнае

  1. Які выклікаецца імпульсам.

    • Імпульсіўныя рухі.

  2. Які дзейнічае пад уплывам выпадковых імпульсаў.

    • І. чалавек.

|| назоўнік: імпульсіўнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

абмежаваны прыметнік

  1. Нязначны, невялікі.

    • Абмежаваныя грашовыя сродкі.

  2. пераноснае значэнне: Пра чалавека: неразвіты, недалёкі, адсталы.

    • А. чалавек.

|| назоўнік: абмежаванасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

гадкі прыметнік | размоўнае

Вельмі непрыемны, брыдкі; які выклікае агіду.

  • Г. ўчынак.
  • Гадкае надвор’е.
  • Г. чалавек (подлы, варты пагарды).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)