globetrotter

[ˈgloʊb,trɑ:tər]

n.

кругасьве́тны падаро́жнік; чалаве́к, які́ падаро́жнічае па сьве́це

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Goth

[gɑ:Ө]

n.

1) гот -а m.

2) нецывілізава́ны чалаве́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

авантуры́ст

(ад фр. aventure = прыгода)

чалавек, схільны да авантур, беспрынцыповы дзялок, прайдзісвет.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

англама́н

(ад п.-лац. Anglia = Англія + -ман)

чалавек, які захапляецца ўсім англійскім.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

англафо́б

(ад п.-лац. Anglia = Англія + -фоб)

чалавек, які ненавідзіць усё англійскае.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

брахіцэфа́л

(ад брахі- + -цэфал)

антр. чалавек з кароткай галавой (параўн. даліхацэфал, мезацэфал).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

жуі́р

(фр. jouir)

уст. чалавек, які шукае ў жыцці толькі асалоды, уцехі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

крэціно́ід

(ад крэцін + -оід)

псіхічна нармальны чалавек, з выгляду падобны на крэціна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

эгаі́ст

(фр. égoïste, ад лац. ego = я)

чалавек, якому ўласцівы эгаізм, сябелюб.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

хадо́вы, ‑ая, ‑ае.

Дзелавы, гаспадарлівы. — Старшыня іхні — гаспадар! — сказаў Собаль, звяртаючыся да Толі. — Хіневіч — чалавек хадовы. І сам не заспіць, і пры ім не задрэмлеш. Брыль. // Разм. Пранырлівы, які свайго заўсёды даб’ецца. Пятрусь хадовы чалавек, судзіцца ўмее. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)