крэдыто́р

(лац. creditor)

асоба або ўстанова, якія даюць у крэдыт грошы або тавары (параўн. дэбітор).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

куна́к

(цюрк. kunak = госць)

асоба, звязаная з кім-н. абавязкам дружбы, узаемадапамогі (у каўказскіх горцаў).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мана́рх

(лац. monarcha, ад гр. monarchos)

асоба, якая ўзначальвае манархію (цар, кароль, шах і інш.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ната́рыус

(лац. notarius = пісар, сакратар)

службовая асоба, якая засведчвае і афармляе розныя юрыдычныя дакументы, акты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рэзідэ́нцыя

(лац. residentio = месцазнаходжанне)

месца, дзе пастаянна знаходзіцца ўрад, кіраўнік дзяржавы або высокапастаўленая адміністрацыйная асоба.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

узурпа́тар

(лац. usurpator)

асоба, якая незаконна захапіла ўладу або прысвоіла чужыя правы на што-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

факто́тум

(лац. fac totum = рабі ўсё)

уст. давераная асоба, якая выконвае чыё-н. заданне, даручэнне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

функцыяне́р

(фр. fimctionnaire, ад лац. fimctio = выкананне)

асоба, якая выконвае пэўную функцыю; актывіст грамадскай арганізацыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эміса́р

(лац. emissarius = пасланец)

асоба, якую пасылаюць неафіцыйна ў іншую краіну з сакрэтным палітычным даручэннем.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

dupe

[du:p]

1.

n.

1) абду́раная асо́ба

2) разява́ка -і m. & f., дурні́ца m. & f.

2.

v.t.

ашу́кваць, абду́рваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)