Verbum

іна́чай.

1. прысл. Іншым спосабам, па-іншаму.

Зрабіць і.

2. злуч. супраціўны. У адваротным выпадку; а то.

Трэба спяшацца, і. спазніцца можна.

інвалі́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які поўнасцю або часткова страціў працаздольнасць у выніку ранення, знявечання ці хваробы.

І. вайны.

І. першай групы.

|| ж. інвалі́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак (разм.).

|| прым. інвалі́дны, -ая, -ае.

інвалі́днасць, -і, ж.

Стан інваліда, непрацаздольнасць.

Пенсія па інваліднасці.

інварыя́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. (спец.). Велічыня, што застаецца нязменнай пры тых або іншых пераўтварэннях.

2. У мовазнаўстве: адзінка, якая заключае ў сабе асноўныя прыметы сваіх канкрэтных рэалізацый.

Семантычны і.

|| прым. інварыя́нтны, -ая, -ае.

інвента́р, -у́ і -а́, м.

1. -у́. Сукупнасць прадметаў, прылад, якія складаюць маёмасць прадпрыемства, установы, арганізацыі.

Спартыўны і.

Сельскагаспадарчы і.

2. -у́. Вопіс такіх прадметаў, рэестр.

Скласці і.

3. -у́. Прылады вытворчасці.

Сельскагаспадарчы і.

4. -а, гіст. Апісанні феадальных уладанняў у 16 — першай палавіне 19 ст. ў Беларусі, Літве, Украіне, Польшчы.

Старонка інвентара Брэсцкай эканоміі 1742 г.

○

Жывы інвентар — цяглавая і малочная жывёла.

|| прым. інвента́рны, -ая, -ае.

інвентарызава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., што.

Зрабіць (рабіць) вопіс інвентару.

І. маёмасць.

|| наз. інвентарыза́цыя, -і, ж.

інве́рсія, -і, ж. (спец.).

Змяненне звычайнага парадку слоў ці словазлучэнняў у сказе як стылістычны прыём.

|| прым. інверсі́йны, -ая, -ае.

інвестава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е, -ту́й, -тава́ны і інвесці́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., што (спец.).

Укласці (укладваць) капітал у прадпрыемства з мэтай атрымання прыбытку.

|| наз. інвесці́раванне, -я, н. і інвесты́цыя, -і, ж.; прым. інвестыцы́йны, -ая, -ае.

інве́стар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Укладчык, які ажыццяўляе інвестыцыі.

|| прым. інве́старскі, -ая, -ае.

інвесты́цыя, -і, ж.

1. гл. інвеставаць.

2. звычайна мн. (інвесты́цыі, -цый). Доўгатэрміновыя ўкладанні капіталу ў асобныя галіны эканомікі ў краіне і за мяжой.

|| прым. інвестыцы́йны, -ая, -ае.

І. фонд.