мута́нт

(лац. mutans, -ntis = які змяняе)

асобіна жывёл або раслін, якая ўзнікае ў выніку мутацыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

-ноз

(гр. nosos = хвароба)

другая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае хваробу жывёл, часам чалавека.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пірапла́зма

(ад піра- + плазма)

прасцейшыя аднаклетачныя арганізмы, якія паразітуюць у эрытрацытах жывёл, выклікаючы іх разбурэнне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пратэінатэрапі́я

(ад пратэіны + тэрапія)

увядзенне ў арганізм чалавека і жывёл бялковых рэчываў з лячэбнай мэтай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сальманелёзы

(ад сальманела)

інфекцыйныя хваробы жывёл і чалавека з групы кішачных інфекцый, якія выклікаюцца сальманеламі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

спелеафа́уна

(ад гр. spelaion = пячора + фауна)

сукупнасць жывёл, якія водзяцца ў пячорах, трэшчынах горных парод.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

стафа́ж

(ням. Staffage)

невялікія фігуры людзей і жывёл, намаляваныя ў пейзажнай карціне для яе ажыўлення.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

стэнафа́гія

(ад стэна- + -фагія)

вузкая спецыялізацыя харчавання жывёл, пры якой яны абмяжоўваюцца невялікай разнавіднасцю кармоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фузарыятаксіко́з

(ад фузарый + таксікоз)

атручэнне жывёл і чалавека, якое ўзнікае ад паядання кармоў, пашкоджаных фузарыем.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

цэламаду́кты

(ад цэлам + гр. ductus = праход)

каналы ў жывёл, якія злучаюць цэлом са знешнім асяроддзем.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)