purpose

[ˈpɜ:rpəs]

1.

n.

1) мэ́та f.; плян, наме́р -у m.

His purpose was to pass his exams — Яго́най мэ́тай было́ здаць экза́мены

2) прызначэ́ньне n.

2.

v.i.

мець на мэ́це, мець наме́р

- on purpose

- to good purpose

- to little purpose

- to no purpose

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

уся́кі мест. опред.

1. вся́кий; ка́ждый;

у. раз адно́ і то́е ж — вся́кий (ка́ждый) раз одно́ и то же;

2. (разнообразный) вся́кий, ра́зный, всевозмо́жный, вся́ческий;

~кія лю́дзі быва́юць — вся́кие (ра́зные) лю́ди быва́ют;

3. (при сущ. с предлогом без) вся́кий, како́й бы то ни́ было;

без ~кай мэ́ты — без вся́кой (како́й бы то ни́ было) це́ли;

без ~кіх ця́жкасцей — без вся́ких (каки́х бы то ни́ было) тру́дностей;

4. в знач. сущ. вся́кий; ка́ждый;

не ўся́кі так змо́жа зрабі́ць — не вся́кий (не ка́ждый) так смо́жет сде́лать;

без ~кага ўсяго́ — без вся́ких, безо вся́кого основа́ния;

ва ўся́кім ра́зе — во вся́ком слу́чае;

на ўся́кі вы́падак — на вся́кий слу́чай;

ва ўся́кім вы́падку — во вся́ком слу́чае;

~кая ўся́чына — вся́кая вся́чина;

на ўся́кае хаце́нне ёсць цярпе́ннепосл. на вся́кое хоте́ние есть терпе́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

захапля́ючы, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. незал. цяпер. ад захапляць.

2. у знач. прым. Які выклікае захапленне; займальны, цікавы. Захапляючая размова. Захапляючая кінакарціна. □ Захапляючым было падарожжа ў такую пагоду і хацелася ехаць яшчэ шпарчэй. Грамовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

знемагчы́ся, знемагуся, зняможашся, зняможацца; зак.

Тое, што і знемагчы. Хомка знямогся і ледзь пераступаў нагамі. Гарэцкі. Лена кінулася на ложак. Ад крыўды цесна было ў грудзях, не хапала паветра. А потым знемаглася, заснула... Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закантрактава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., каго-што.

Заключыць кантракт на атрыманне або выкарыстанне каго‑, чаго‑н. Закантрактаваць ураджай. Закантрактаваць памяшканне. □ Каб паскорыць рост пагалоўя кароў, было дамоўлена закантрактаваць усіх лепшых цялушак у калгаснікаў. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дабра́к, ‑а, м.

Разм. Добры, спагадлівы чалавек. Гэта быў яшчэ не стары чалавек, але валасы меў сівыя. Позірк вачэй — суровы, патрабавальны. Але чамусьці не страшна было пад.. позіркам гэтага чалавека. Ён [камандзір] здаваўся дабраком. Каваленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дабро́тны, ‑ая, ‑ае.

Дабраякасны, прыгожы, зручны. [Адзежы] было не вельмі многа.., але ўся дабротная, з шэрсці і шоўку. Арабей. Куды ні глянеш — усюды высяцца дабротныя двух- і трохпавярховыя жылыя дамы з усімі; камунальнымі паслугамі. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

буды́нак, ‑нка, м.

Жылое, адміністрацыйнае ці гаспадарчае збудаванне. Былі тут розныя будынкі: Гуменцы, гумны і адрынкі, Хлявы і стайні, і аборы... Колас. Але будынку Аб’яднаных Нацый У Маскве стаяць было б куды цяплей. Панчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бяссо́ннік, ‑а, м.

Разм. Той, хто не хоча спаць уначы. У вагоне было неяк.. зусім ціха. Мо таму, што заядлыя бяссоннікі матросы, якія ўвесь вечар гаманілі і ляскалі ў даміно, стуліўшыся, ківалі галовамі. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ашча́дак, ‑дку, м.

Разм. Грошы і іншыя матэрыяльныя каштоўнасці як прадмет або вынік ашчады. Ніякага ранейшага ашчадку ў Бычыхі не было, а спраўляе яна сякія-такія строі дачцэ і сыну за іншыя грошы. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)