памаладзі́ць, ‑ладжу, ‑лодзіш, ‑лодзіць;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
памаладзі́ць, ‑ладжу, ‑лодзіш, ‑лодзіць;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падбадзёрыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца;
Стаць, зрабіцца
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прамару́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць;
Спазніцца, марудзячы; не зрабіць чаго‑н. своечасова.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перапячы́ся, ‑пякуся, ‑пячэшся, ‑пячэцца; ‑пячомся, ‑печацеся, ‑пякуцца;
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ке́млівасць, ‑і,
Уласцівасць кемлівага; здольнасць хутка разумець што‑н., разабрацца ў чым‑н.; здагадлівасць; цямкасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
круглі́цца, ‑ліцца;
1. Станавіцца
2. Вылучацца круглай формай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
загрубе́лы, ‑ая, ‑ае.
Які загрубеў, стаў цвёрдым, шурпатым, каляным.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дыкта́т, ‑у,
1. У міжнародным праве — несправядлівае пагадненне, дагавор, абавязацельства, навязаныя адной дзяржавай другой супроць яе волі.
2. Палітыка навязвання сваіх умоў, патрабаванняў моцнай краінай
[Ням. Diktat з лац.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
звярэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе;
Станавіцца зверам (у 2 знач.); даходзіць да шаленства.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
згусці́ць, згушчу, згусціш, згусціць;
Зрабіць густым або
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)