Verbum

паваро́тлівы, -ая, -ае.

1. Здольны лёгка і хутка паварочвацца.

Паваротлівая лодка.

2. Увішны, спрытны, разбітны.

Паваротлівая гаспадыня.

Ён чалавек п.

|| наз. паваро́тлівасць, -і, ж.

паку́тнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які перанёс або пераносіць пакуты.

Пакутнікі канцлагераў.

|| ж. паку́тніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. паку́тніцкі, -ая, -ае.

пачуццёвы, -ая, -ае.

1. З моцна выражанай палавой цягай.

Пачуццёвая асалода.

2. Схільны да задавальнення цялесных, фізічных пачуццяў.

П. чалавек.

|| наз. пачуццёвасць, -і, ж.

педанты́чны, -ая, -ае.

Строгі ў выкананні ўсіх запатрабаванняў, надзвычай дакладны і акуратны.

П. чалавек.

Педантычныя адносіны.

Педантычна (прысл.) усё выконваць.

|| наз. педанты́чнасць, -і, ж.

дро́бязны, -ая, -ае.

1. Які надае вялікае значэнне пустым рэчам, дробязям.

Д. чалавек.

2. Нязначны, неістотны.

Д. факт.

Дробязныя спрэчкі.

|| наз. дро́бязнасць, -і, ж.

дэгенера́т, -а, М -ра́це, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек з адзнакамі псіхічнага або фізічнага выраджэння.

|| ж. дэгенера́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

жмі́нда, -ы, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -дзе, Т -ай (-аю), ж., мн. -ы, -аў (разм., пагард.).

Вельмі скупы чалавек, скнара.

вартаўні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Чалавек, які ахоўвае, вартуе што-н.

Начны в.

|| ж. вартаўні́ца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. вартаўні́цкі, -ая, -ае.

ветраго́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм., неадабр.).

Легкадумны, пусты чалавек.

|| ж. ветраго́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. ветраго́нскі, -ая, -ае.

лунаці́зм, -у, м.

Хваравіта-нервовы стан, пры якім чалавек у глыбокім сне можа хадзіць і падсвядома выконваць розныя дзеянні; самнамбулізм.

|| прым. лунаці́чны, -ая, -ае.