зыб

1. Усплёск хвалі, ваганне вады (БРС).

2. Дрыгвяністая паверхня балота (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

по́яс Гладкая ціхая паласа вады пасярэдзіне ракі (Слаўг.). Тое ж паясок (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

ро́ўнядзь Роўная паверхня поля; раўніна; гладкая паверхня вады (БРС).

□ в. Роўнядзь Лаг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

цяклі́ца Невялікае цячэнне на балоце, якое з'яўляецца пры спадзе вады (Палессе Талст.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

кало́дзеж м., в разн. знач. коло́дец;

мі́нны к. — ми́нный коло́дец;

рудніко́вы к. — руднико́вый коло́дец;

○ артэзія́нскі к. — артезиа́нский коло́дец;

◊ не плюй у к. — давядзе́цца вады́ напі́цца — посл. не плюй в коло́дец — пригоди́тся воды́ напи́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыба́віцца сов.

1. приба́виться; прибы́ть;

людзе́й на ву́ліцах ~вілася — люде́й на у́лицах приба́вилось (при́было);

вады́ ў рацэ́ ~вілася — безл. воды́ в реке́ приба́вилось (при́было);

дзень ~віўся — день приба́вился;

2. (в весе) приба́вить, приба́виться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гідро́граф

(ад гідра- + -граф)

1) спецыяліст у галіне гідраграфіі;

2) графік змены расходу вады ў рацэ за пэўны час, напр. за сезон або за год.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

э́рліфт

(англ. airlift, ад air = паветра + lift = падымаць)

устройства для пад’ёму вадкасці з дапамогай скампрэсаванага паветра; выкарыстоўваецца пры здабыванні нафты і вады з буравых свідравін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

прывадні́цца, ‑ваднюся, ‑воднішся, ‑водніцца; зак.

Апусціцца на ваду, на паверхню вады (пра карабель, ракету і пад.). У 18 гадзін 54 мінуты маскоўскага часу 21 верасня 1968 года аўтаматычная станцыя ўвайшла ў атмасферу Зямлі.. і ў 19 гадзін 08 мінут прываднілася ў разліковым раёне ў акваторыі Індыйскага акіяна. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прамы́іна, ‑ы, ж.

1. Упадзіна, прамытая ліўнем, утвораная патокам вады. Я бачыў людзей, якія ў хвіліну небяспекі, калі на перамычку наступала вада, загароджвалі грудзьмі прамыіну. Галавач.

2. Незамерзлае месца на ледзяной паверхні ракі, возера і пад. Як .. [Пятрусь] забыў, што на рэчцы ёсць палонкі і прамыіны? «Работніца і сялянка».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)