падлі́цца, падальецца і падліецца; зак.
Наліцца пад што‑н. Вада падлілася пад падлогу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ала́х м. Алла́х;
◊ а. яго́ ве́дае — алла́х его́ зна́ет;
аднаму́ ала́ху (бо́гу, чо́рту і пад.) вядо́ма — одному́ алла́ху (бо́гу, чёрту и т.п.) изве́стно
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
казыта́цца несов.
1. щекота́ть;
валасы́ казы́чуцца — во́лосы щеко́чут;
2. безл. щекота́ть;
у но́се (го́рле і пад.) казы́чацца — в носу́ (го́рле и т.п.) щеко́чет
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
паўдня́ ср.
1. по́лдень м.;
пад п. — к полу́дню;
каля́ п. — о́коло полу́дня;
пасля́ п. — по́сле полу́дня;
2. полдня́;
папрацава́ць п. — порабо́тать полдня́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
падпада́ць несов.
1. (пад што) подпада́ть; (влиянию — ещё) подверга́ться (чему);
2. разг. (о болезни) прики́дываться;
3. разг. явля́ться, приходи́ть;
1-3 см. падпа́сці
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
су́чка I ж., уменьш., разг. су́чка;
◊ з-пад су́чкі яйцо́ ўкра́дзе — погов. из-под су́чки яйцо́ ута́щит
су́чка II ж., обл. са́нки, подса́нки
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
уплы́ў, -лы́ву м., в разн. знач. влия́ние;
знахо́дзіцца пад уплы́вам — находи́ться под влия́нием;
мець у. на каго́-не́будзь — име́ть влия́ние на кого́-л.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
ёсць¹.
1. Форма цяпер. часу ўсіх асоб адз. і мн. ліку дзеяслова быць; існуе, маецца ў наяўнасці.
Ё. сябры.
Ё. спадзяванне.
2. Служыць звязкай у састаўным іменным выказніку.
Што ё. сумленне? Закон ё. закон.
Гаспадарка ё. мая апора.
◊
Што ёсць духу (разм.) —
1) вельмі хутка (бегчы, ехаць і пад.);
2) вельмі моцна (крычаць і пад.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
валі́цца, валю́ся, ва́лішся, ва́ліцца; незак.
Падаць уніз.
В. на зямлю.
В. з ног ад стомы.
◊
Ад (з) ветру валіцца (разм.) — пра слабасільнага чалавека.
Ва́ліцца з рук (разм.) — не ладзіцца, не атрымліваецца, не ўдаецца (з-за адсутнасці жадання, настрою і пад. — пра работу, справу і пад.).
|| зак. павалі́цца, -валю́ся, -ва́лішся, -ва́ліцца і звалі́цца, -валю́ся, -ва́лішся, -ва́ліцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
пу́бліка, -і, ж., зб.
1. Людзі, якія знаходзяцца дзе-н. у якасці гледачоў, слухачоў, наведвальнікаў і пад., а таксама ўвогуле людзі, грамадства.
Тэатральная п.
Чытацкая п.
На публіку (гаварыць, рабіць і пад.: напаказ; разм., неадабр.).
2. Група або разрад людзей, аб’яднаных па якіх-н. агульных прыметах (разм., жарт. або неадабр.).
Няварта вадзіцца з такой публікай.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)