парафасцыелапсо́з

(ад парафасцыялопсіс)

інвазійная хвароба дзікіх траваедных жывёл, якая выклікаецца гельмінтам з роду парафасцыялопсіс.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рыпара́біус

(н.-лац. rhyparabius)

сумчаты грыб сям. аскаболавых, які развіваецца на экскрэментах траваедных жывёл.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

садамі́я

(ад садом)

разнавіднасць палавой ненармальнасці, пры якой палавая цяга накіравана на жывёл; скаталожніцтва.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

спланхнало́гія

(ад гр. splanchnon = вантробы + -логія)

раздзел анатоміі, які вывучае вантробы чалавека і жывёл.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

стахіботрыятаксіко́з

(ад стахіботрыс)

атручэнне жывёл грубымі расліннымі кармамі, пашкоджанымі ядавітым плесневым грыбам стахіботрысам чаргаваным.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

субфасі́льны

(ад суб- + фасільны)

які не дасягнуў поўнай фасілізацыі (аб рэштках жывёл і раслін).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фі́на

(ням. Finne)

лічынка стужачнага чарвяка, якая паразітуе ў розных органах чалавека і жывёл.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фіно́зы

(ад фіна)

глісныя хваробы чалавека і жывёл, якія выклікаюцца лічынкамі стужачных чарвей (фінамі).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эктапаразі́ты

(ад экта- + паразіты)

арганізмы, якія паразітуюць на паверхні цела чалавека, жывёл або раслін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эпістрафе́й

(ад гр. epistrepho = вярчуся)

другі шыйны пазванок у наземных пазваночных жывёл і чалавека.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)