буравы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да бурэння. Буравы станок. Буравая ўстаноўка. Буравая вышка. / у знач. наз. бурава́я, ‑ой. Буравая, быццам жывая істота, жыла сваім прывычным паўсядзённым жыццём. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кандэнсацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кандэнсацыі (у 1 знач.), звязаны з ёю. Кандэнсацыйная сістэма ацяплення. // Прызначаны для кандэнсацыі, які служыць для кандэнсацыі. Кандэнсацыйная ўстаноўка. // Атрыманы шляхам кандэнсацыі. Кандэнсацыйная вада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сілавы́ в разн. знач. силово́й;

~вы́я практыкава́нні — спорт. силовы́е упражне́ния;

~ва́я ўстано́ўка — силова́я устано́вка;

○ ~во́е по́ле — силово́е по́ле

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гучнагавары́льнік, гучнагавары́цель м. Láutsprecher m -s, -, Tónsäule f -, -n (вулічная ўстаноўка);

ру́парны гучнагавары́льнік Tríchterlautsprecher m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

раке́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да ракеты. Ракетная ўстаноўка. Ракетны пісталет. Ракетны сігнал. Ракетны рухавік. Ракетныя войскі.

2. Які дзейнічае па прынцыпу ракеты (у 2 знач.). Ракетная тэхніка. Ракетныя снарады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экстракцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Спец.

1. Які мае адносіны да экстракцыі (у 2 знач.). Экстракцыйны спосаб атрымання алею. // Прызначаны для экстракцыі. Экстракцыйная ўстаноўка.

2. Які атрымліваецца шляхам экстракцыі (у 2 знач.). Экстракцыйная мука.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кампенсацы́йны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да кампенсацыі (у 1 знач.), звязаны з ёй. Кампенсацыйныя выдаткі.

2. Які служыць для кампенсацыі (у 3 знач.); ізаляваны ад знешніх уздзеянняў. Кампенсацыйная ўстаноўка. Кампенсацыйны маятнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лакамабі́ль, ‑я, м.

Паравая перасоўная або стацыянарная ўстаноўка, якая прыводзіць у рух розныя машыны; паравік. Бадзёра і рупліва тахкае лакамабіль калгаснай электрастанцыі. Брыль. Лакамабіль быў ужо зношаны, старое маркі, адрамантаваць яго было нялёгка. Чарнышэвіч.

[Фр. locomibile ад лац. locus — месца і mobilis — рухомы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самохо́дный техн. самахо́дны;

самохо́дная пу́шка самахо́дная гарма́та;

самохо́дный комба́йн самахо́дны камба́йн;

самохо́дная устано́вка самахо́дная ўстано́ўка;

самохо́дный тра́нспорт самахо́дны тра́нспарт.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тэлевізі́йны Férnseh-;

тэлевізі́йная ўстано́ўка Bíldfunkanlage f -, -n;

тэлевізі́йная перада́ча Férnsehsendung f -, -en;

тэлевізі́йны цэнтр Férnsehzentrum n -s, -tren

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)