шчы́лісты, ‑ая, ‑ае.

Які мае шмат шчылін, дзірак і пад. Шчылістая падлога. Шчылістыя дзверы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

spáchteln

vt

1) шпакля́ваць

2) разм. пра́гнуць шмат е́сці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

jáhrelang

1.

a шматгадо́вы

2.

adv гада́мі, шмат гадо́ў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

uncooked [ˌʌnˈkʊkt] adj. сыры́, нязва́раны;

Eat plenty of uncooked vegetables. Еш шмат сырой гародніны.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unrecorded [ˌʌnrɪˈkɔ:dɪd] adj. незапі́саны, незафіксава́ны; незарэгістрава́ны;

Many crimes go unrecorded. Шмат злачынстваў застаюцца незафіксаванымі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

натаўчы́, -таўку́, -таўчэ́ш, -таўчэ́; -таўчо́м, -таўчаце́, -таўку́ць; -то́ўк, -таўкла́, -таўкло́; -таўчы́; -то́ўчаны; зак.

1. чаго. Стаўчы якую-н. колькасць.

Н. бульбы.

2. чаго. Збіць таўкачом шалупайкі з зерня ў працэсе вырабу круп.

Н. проса.

3. чаго. Разбіць шмат чаго (разм.).

Н. бутэлек.

4. каго-што, у што, каму. Набіць, збіць, надаваць кухталёў (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

жо́рсткі, -ая, -ае.

1. Крайне суровы, бязлітасны, неміласэрны.

Ж. чалавек.

Жорсткая расправа.

2. Вельмі моцны па сіле праяўлення, які пераўзыходзіць звычайную меру, ступень.

Жорсткая барацьба.

Жорсткія баі.

3. перан. Строгі, такі, які не дапускае выключэнняў.

Ж. рэжым.

Жорсткія ўмовы.

4. Пра ваду, якая ўтрымлівае шмат кальцыевых і магніевых солей.

|| наз. жо́рсткасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

навытвара́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Разм. Вытварыць, учыніць шмат чаго‑н. недарэчнага. Навытвараць глупства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непараўна́льна, прысл.

Значна, у шмат разоў. Нялёгка сказаць: усынавіць [Уладзіка], але непараўнальна цяжэй зрабіць гэта. Марціновіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трыву́шчы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Вынослівы, вельмі трывалы. Чалавек вельмі трывушчы, шмат чаго можа перажыць. Місько.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)