glásartig

a шклопадо́бны, празры́сты, як шкло

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

дзвы́нкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Утвараць высокія звінючыя гукі (пра шкло, метал, насякомых і пад.). Жаласна дзвынкала шкло. Лынькоў. Калі кулі дзвынкалі зусім блізка, .. [Пятро] кідаўся ўбок, крыху мяняў напрамак, каб збіць кулямётчыка з прыцэльнай стральбы. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зво́нкі¹, -ая, -ае.

1. Гучны, гулкі.

З. голас.

Звонкае шкло.

Звонкая манета (металічныя грошы).

2. Тое, што і гулкі (у 2 знач.).

Звонкае паветра.

○

Звонкі зычны — які вымаўляецца з удзелам голасу.

|| наз. зво́нкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

акуля́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да акуляраў (у 1 знач.). Акулярнае шкло.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абкуро́дыміць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; зак., што.

Разм. Пакрыць сажай, гарам; абкурыць. Абкуродыміць шкло.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

opaque [əʊˈpeɪk] adj.

1. непразры́сты, святлонепраніка́льны;

opaque glass непразры́стае шкло

2. няя́сны; невыра́зны; незразуме́лы; няпэ́ўны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Кваты́рка ’адлегласць паміж бэлькамі столі’ (Шушк.), ’чацвярцінка’ (ТС), ’засовачнае шкло ў акне, фортачка’ (Грыг., Рам., Радч., Кос.). Параўн. кватэрай (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

glasslike

[ˈglæslaɪk]

adj.

шкляні́сты; я́сны, празры́сты (як шкло)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

windshield

[ˈwɪndʃi:ld]

n.

ветраво́е, лабаво́е шкло (у аўтамабі́лі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

прозра́чный прям., перен. празры́сты;

прозра́чное стекло́ празры́стае шкло;

прозра́чный намёк празры́сты намёк.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)