Verbum

смяро́тнасць, -і, ж.

1. гл. смяротны.

2. Колькасць выпадкаў смерці за які-н. перыяд часу.

Дзіцячая с.

скля́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. У маракоў: паўгадзінны прамежак часу.

Шэсць склянак (тры гадзіны). Удары склянак (удары, якія адзначаюць прамежак часу).

2. мн. У старадаўнім парусным флоце: суднавы пясочны гадзіннік, які вымярае час па паўгадзінах.

|| прым. скля́начны, -ая, -ае.

папы́хкваць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Выпускаць час ад часу дым, пару.

П. люлькай.

На станцыі папыхкваў паравоз.

паскарэ́нне, -я, н.

1. гл. паскорыцца, паскорыць.

2. У фізіцы: велічыня хуткасці руху за адзінку часу.

Адзінка паскарэння.

патрэ́скваць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Трашчаць злёгку, час ад часу.

Пад нагамі патрэсквала галлё.

|| наз. патрэ́скванне, -я, н.

пашчы́пваць, -аю, -аеш, -ае; незак., каго-што.

Шчыпаць час ад часу.

П. траву.

Мароз пашчыпвае твар і вушы.

дасю́ль, прысл. (разм.).

1. Да гэтага месца.

Прачытай д.

2. Да гэтага часу.

Ад яго д. няма адказу.

прамары́ць, -ару́, -о́рыш, -о́рыць; -о́раны; зак., каго (што).

На працягу якога-н. часу прымусіць галадаць (разм.).

П. голадам.

трухля́вы, -ая, -ае.

Які ператварыўся ў парахню ад гнілі і часу, струхлеў.

Т. пень.

|| наз. трухля́васць, -і, ж.

убо́рачны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да ўборкі ўраджаю, да часу ўборкі сельскагаспадарчых культур.

Уборачная тэхніка.

Уборачная кампанія.