нейтралізацыя,

хімічны тэрмін; працэс абясшкоджвання небяспечных адходаў.

т. 11, с. 275

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

вана́дый, ‑ю, м.

Хімічны элемент, тугаплаўкі метал светла-шэрага колеру.

[Лац. Vanadium.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

алюмі́ній, ‑ю, м.

Хімічны элемент, лёгкі метал серабрыста-белага колеру.

[Ад лац. alumen, aluminis — галун.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ба́рый, ‑ю, м.

Хімічны элемент, мяккі бліскучы метал белага колеру.

[Грэч. barys — цяжкі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

га́лій, ‑ю, м.

Хімічны элемент, рэдкі метал серабрыста-белага колеру.

[Ад геагр. назвы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каагуля́нт, ‑у, М ‑нце, м.

Хімічны рэактыў, які выклікае каагуляцыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малібдэ́н, ‑у, м.

Хімічны элемент, серабрыста-шэры цвёрды тугаплаўкі метал.

[Ад грэч. molybdos — свінец.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ма́рганец, ‑нцу, м.

Хімічны элемент, серабрыста-белы крохкі тугаплаўкі метал.

[Ням. Mangan(erz) ад н.-лац. manganum.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мендзяле́вій, ‑ю, м.

Хімічны элемент з самым цяжкім атамным ядром.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цынк, ‑у, м.

Хімічны элемент, коўкі метал сінявата-белага колеру.

[Ням. Zink.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)