та́мбур

(фр. tambour)

1) закрытая пляцоўка пасажырскага чыгуначнага вагона;

2) прыбудова каля ўваходных дзвярэй, якая засцерагае асноўнае памяшканне ад холаду.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

здранцве́лы, ‑ая, ‑ае.

1. Які страціў адчувальнасць, гібкасць ад холаду або нязручнага становішча; амярцвелы, адзеравянелы. Хведар доўга пляскаў рукамі, саграваючы здранцвелыя ад холаду пальцы. Новікаў. Каб крыху сагрэцца і размяць здранцвелыя са сну ногі, Мішка палез на высокую хвою. Лынькоў.

2. перан. Які прыйшоў у стан нерухомасці, знямення ад моцнага перажывання, страху і пад. Людзі пахаваліся па скляпах і, здранцвелыя, чакалі канца бою. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

numb

[nʌm]

1.

adj.

зьняме́лы, адубе́лы, скарчане́лы, здраньцьве́лы; заце́клы

numb with cold — адубе́лы ад хо́ладу

2.

v.

1) няме́ць, драньцьве́ць (ад стра́ху)

2) (пра ча́сткі це́ла) карчане́ць, дубе́ць; захо́дзіцца (ад хо́ладу)

3) зацяка́ць (пра ру́кі ці но́гі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

stiffen [ˈstɪfn] v.

1. крухма́ліць, рабі́ць тугі́м або́ пру́ткім

2. тужэ́ць, застава́цца жо́рсткім, цвёрдым

3. дубе́ць, карчане́ць, кале́ць;

stiffen with cold карчане́ць ад хо́ладу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

заме́рзнуць, -ну, -неш, -не; замёрз, -зла; -ні; зак.

1. Ператварыцца ў лёд або пакрыцца лёдам, ледзяной коркай.

Вада ў вёдрах замерзла.

Рэчка замерзла.

Вокны замерзлі.

2. Загінуць ад холаду або моцна азябнуць.

З. у полі.

Пасажыры замерзлі.

|| незак. замярза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; наз. замярза́нне, -я, н.

Пункт замярзання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расчырване́цца, ‑еюся, ‑еешся, ‑еецца; зак.

Моцна пачырванець, накрыцца румянцам. Грасыльда доўга глядзела ў агонь. Твар яе расчырванеўся ад вуголля. Пташнікаў. Ад хуткай хады па холаду .. [Юлька] расчырванелася. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kostnieć

незак. дубець, калець, карчанець;

kostnieć z zimna — калець ад холаду

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

хо́лад м. Kälte f -;

дзе́сяць гра́дусаў хо́ладу zehn Grad Kälte [minus; únter Null]

◊

саба́чы хо́лад Húndekälte f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

benumbed

[bɪˈnʌmd]

1.

v., p.p. of benumb

2.

adj.

1) адубе́лы (ад хо́ладу)

2) прыту́плены (пра пачу́цьці)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

балаця́нішча, ‑а, н.

Разм. Месца, дзе раней было балота. Увабраўшы [галаву] у плечы і зябка пацінаючыся ад начнога холаду, чалавек пайшоў, хістаючыся, пустыром на балацянішча, парослае алешкавым параснікам. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)