versification [ˌvɜ:sɪfɪˈkeɪʃn] n. fml

1. верша склада́нне; версіфіка́цыя; прасо́дыя

2. вершава́ная фо́рма (чаго-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

містыцы́зм, -у, м.

Філасофскае вучэнне, форма рэлігійна-ідэалістычнага светапогляду, заснаванага на эмоцыях, інтуіцыі і ірацыяналізме, а таксама наогул схільнасць да містыкі (у 1 знач.).

|| прым. місты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

бубо́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да бубона. Бубонная форма чумы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

какі́ль, ‑я, м.

Разборная металічная форма для адліўкі розных металічных вырабаў.

[Фр. coquille.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кольцападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Які мае выгляд кальца. Кольцападобная мышца. Кольцападобная форма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міліцыяне́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да міліцыянера, міліцыянераў. Міліцыянерская форма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіньяры́на, ‑ы, ж.

У Італіі — форма ветлівага звароту да дзяўчыны; паненка.

[Іт. signorina.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэакра́тыя, ‑і, ж.

Форма кіравання, пры якой палітычная ўлада належыць духавенству.

[Грэч. theos — бог і krátos — сіла, улада.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэ́зісны, ‑ая, ‑ае.

Які змяшчае асноўныя палажэнні, тэзісы. Тэзісная форма даклада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Regíerungsform

f -, -en фо́рма кірава́ння

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)