мікрашпо́на

(ад мікра- + шпона)

тонкі драўняны матэрыял для абліцоўкі паверхняў, фанеравання мэблі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сута́ж

(фр. soutache, ад венг. sujtàs)

тонкі шаўковы або ваўняны плецены шнурок.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

прасло́йка, -і, ДМ -йцы, ж.

1. гл. праслаіць.

2. мн. -і, -ло́ек. Тонкі слой, палоска паміж слаямі чаго-н.

Праслойкі іншага колеру ў белым мармуры.

3. мн. -і, -ло́ек, перан. Грамадская група, частка грамадства, арганізацыі, якая вызначаецца якімі-н. асаблівасцямі.

Сацыяльная п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ацынко́ўка, ‑і, ДМ ‑коўцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. ацынкоўваць — ацынкаваць.

2. Тонкі слой цынку, нанесены на паверхню металу, металічнага вырабу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

варані́ць, ‑раню, ‑роніш, ‑раніць; незак., што.

Утвараць на паверхні металічных прадметаў (сталі, чыгуну) тонкі слой вокіслу чорнага, цёмна-сіняга або карычневага колеру; чарніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плясні́ца Тонкі лядок на рацэ (Віц.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

◎ Падстру́ністы ’тонкі (конь)’ (Касп.). Да струна (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

даліка́тны

1. (ветлівы, ласкавы) féinfühlig; rücksichtsvoll; zártfühlend; líebenswürdig; fréundlich;

2. разм. héikel; viel Vórsicht und Takt erfórdernd;

даліка́тнае пыта́нне éine héikle Fráge;

3. (кволы, тонкі) zart; schwach;

дзяўчы́нка даліка́тнага скла́ду ein zártes [schwáches] Mädchen;

4. (тонкі па выкананні) komplizíert; verféinert

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Gerúchssinn

m -(е)s пачуццё ню́ху, нюх

schárfer [féiner] ~ — то́нкі нюх

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

блі́нчык, ‑а, м.

Тонкі блін з пшанічнай мукі (ці з прэснага пшанічнага цеста), часцей з якой‑н. начынкай. Блінчыкі з тварагом. Блінчыкі з мясам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)