напру́жанне ср., в разн. знач. напряже́ние;

галава́ бале́ла ад — ~ння голова́ боле́ла от напряже́ния;

рабо́та патрабу́е вялі́кага ~ння сіл — рабо́та тре́бует большо́го напряже́ния сил;

рука́ дрыжы́ць ад ~ння — рука́ дрожи́т от напряже́ния;

ток высо́кага ~ння — ток высо́кого напряже́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

*Тача́, точа́ ’незамярзаючае месца ў рацэ, прамыіна’ (ТС). Архаічнае ўтварэнне ад асновы *tok‑, што чаргуецца з *tek‑, параўн. ток, выток, затока, цячы, гл. цечка ’прамыіна’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

асца́, ‑ы, ж.

Абл. Сліна. Шмігельскі ледзь яблыкам не ўдавіўся. Асцы поўны рот набегла, і ён цвыркнуў на ток. Лобан. Ужо спаўдня і ўжо касцу Аж гоніць з голаду асцу. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

juice

[dʒu:s]

n.

1) сок -у m.

2) су́тнасьць, дух чаго́-н.

3) informal электры́чны ток

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

электры́чнасць ж Elektrizität f -; Strom m -(e)s (ток);

прыво́дзіць у рух электры́чнасцю фіз eléktrisch betréiben* [ántreiben*]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

гальванізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., што.

1. Прапусціць (прапускаць) электрычны ток цераз што‑н. Гальванізаваць сэрца жабы.

2. Пакрыць (пакрываць) металам які‑н. прадмет пры дапамозе электролізу. Гальванізаваць жалеза серабром.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gumno

н.

1. гумно;

гл. stodoła;

2. ток;

гл. klepisko

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

то́кавішча Месца, дзе быў ці ёсць ток для малацьбы (Лёзн. Касп., Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

перары́вісты, ‑ая, ‑ае.

1. Які перапыняецца, перарываецца цераз кароткія прамежкі часу; няроўны. Перарывістае дыханне. Перарывісты гудок. Перарывісты голас. // Спец. Які перарываецца цераз пастаянныя прамежкі часу. Перарывісты ток.

2. З прамежкамі, не суцэльны. Перарывістая лінія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пульсу́ючы,

1. ‑ая, ‑ае. Дзеепрым. незал. цяпер. ад пульсаваць.

2. ‑ая, ‑ае; у знач. прым. Які працуе, дзейнічае рытмічна, з перыядычнымі зрухамі, зменамі. Пульсуючы струмень. Пульсуючы ток. Пульсуючы рухавік.

3. Дзеепрысл. незак. да пульсаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)