каля́ны, -ая, -ае.

1. Цвёрды, грубы навобмацак; нягнуткі.

Каляная тканіна.

2. перан. Жорсткі, калючы.

Каляныя крупінкі снегу.

|| наз. каля́насць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

на́нсук, -у, м. (спец.).

Тонкая баваўняная тканіна, падобная на льняную, з якой шыюць бялізну.

Прасціна з нансуку.

|| прым. на́нсукавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

двухко́лерны, -ая, -ае.

Які мае ў сваёй афарбоўцы два колеры або складаецца з дзвюх частак рознага колеру.

Двухколерная тканіна.

Д. сцяг.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

рубча́сты, -ая, -ае.

3 рубцамі¹ (у 1 і 2 знач.); з кантамі, кантовы.

Рубчастая шклянка.

Рубчастая тканіна.

|| наз. рубча́стасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

фуля́р м (тканіна) Foulard [fu´lɑ:r] m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ма́рля, -і, ж.

Тонкая баваўняная тканіна з рэдка пераплеценых нітак, якая ўжыв. галоўным чынам у медыцыне.

|| прым. ма́рлевы, -ая, -ае.

Марлевая павязка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

мела́нж, -у, м. (спец.).

Пража або тканіна з сумесі афарбаваных у розныя колеры валокнаў, валакністых матэрыялаў.

|| прым. мела́нжавы, -ая, -ае.

М. камбінат.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

флёр, -у, м.

1. Тонкая празрыстая пераважна шаўковая тканіна.

2. перан. Напаўпразрыстае покрыва, заслона, смуга.

|| прым. флёравы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

шаль, -я, мн. -і, -яў, м.

Доўгая вузкая вязаная тканіна або тканая хустка.

Абкруціць шыю шалем.

|| прым. ша́левы, -ая, -ае.

Ш. каўнер.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

штоф², -у, м.

Шчыльная дэкаратыўная шарсцяная або шаўковая тканіна для абіўкі мэблі, для парцьер і пад.

|| прым. што́фны, -ая, -ае.

Штофная канапа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)