prowiant, ~u

м. правіянт; прадукты; харчы;

suchy prowiant — сухі паёк

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

гуа́на

(ісп. guano, ад індз. huanu)

сухі памёт марскіх птушак, які выкарыстоўваецца як угнаенне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

succulent

[ˈsʌkjələnt]

adj.

1) сакаўны́, сакаві́ты

2) Figur. сакаві́ты (пра стыль), не сухі́

3) мясі́сты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Сухашчэ́лепы ’вельмі худы’ (ТС). Да сухі і шчэ́лепы, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

arid [ˈærɪd] adj.

1. сухі́; перасо́хлы; засу́шлівы (пра зямлю, клімат);

arid deserts бязво́дныя пусты́ні/пустэ́льні

2. неціка́вы; ну́дны;

an arid discussion неціка́вая дыску́сія

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

matter-of-fact [ˌmætərəvˈfækt] adj. абыя́кавы, раўнаду́шны, які́ не выка́звае нія́кіх эмо́цый, пачу́ццяў (у размове пра што-н. хвалюючае, страшнае, непрыемнае); сухі́; празаі́чны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

жыгу́н Сухі, цякучы, вельмі тонкі пясок (Тал. Мядзв.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

непранікнёны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і непранікальны (у 2 знач.). Варанаў стаяў ужо на нагах — афіцыйны, сухі, непранікнёны, як у панцыры, — і камячыў шапку. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Сухасто́й ’высахлае на корані дрэва’ (Бяльк., Сл. ПЗБ, Пятк. 1), ’сухі лес, сушняк, засохлыя дрэвы’ (Касп., Сл. ПЗБ, Сержп. Прымхі, Янк. 2, Сцяшк.), сухосто́й ’тс’ (ТС), сухасто́іна ’засохлае асобнае дрэва’ (Сл. ПЗБ, Янк. 2). Да сухі і стаяць, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ша́рпаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

1. Утвараць сухі шум, дакранаючыся да чаго-н. ці ад дотыку чаго-н., шуршэць.

Галіны дрэва шарпалі па даху.

Пад нагамі шарпае ржышча.

2. што. З шумам кратаць, драпаць што-н.

Звер шарпаў гальку.

3. што. Драць.

Ш. адзенне.

|| зак. паша́рпаць, -аю, -аеш, -ае; -аны.

|| наз. ша́рпанне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)