наклёпка, ‑і,
1.
2. Тое, што накляпана; накляпаная частка чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наклёпка, ‑і,
1.
2. Тое, што накляпана; накляпаная частка чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наўко́лле, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аэрадро́м, ‑а,
Пляцоўка для стаянкі, узлёту, пасадкі і абслугоўвання лятальных апаратаў.
[Ад грэч. aēr — паветра і dromos — месца для бегу.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
була́т, ‑а і ‑у,
1. ‑у. Даўнейшая ўзорыстая высакаякасная сталь для клінкоў.
2. ‑а.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
злі́так, ‑тка,
Кусок металу, атрыманы ў выніку плаўлення і адліўкі яго ў спецыяльную форму.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заво́блачны, ‑ая, ‑ае.
Які знаходзіцца за воблакамі, вышэй воблакаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
самаініцыяты́ва, ‑ы,
Ініцыятыва, праяўленая кім‑н. самім, без знешняга ўздзеяння.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Comae steterunt (Vergilius)
Валасы ўзняліся.
Волосы встали (стали).
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
сляб
(
стальная пліта, якая з’яўляецца загатоўкай для пракаткі ліставой
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
перлі́т, ‑у,
1. Шклопадобная вулканічная парода, якая выкарыстоўваецца як будаўнічы і ізаляцыйны матэрыял.
2. Адна са структурных частак жалезавугляродзістых сплаваў (
[Фр. perlite.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)