апа́к, ‑у, м.
Сорт белай гліны, якая ідзе на выраб пасуды.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
канды́ль, ‑ю, м.
1. Сорт яблыні.
2. Прадаўгаваты плод гэтай яблыні.
[Ад грэч. kandilon — лампада.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лафі́т, ‑у, М ‑фіце, м.
Сорт чырвонага вінаграднай віна. Бутэлька лафіту.
[Фр. lafite — ад геагр. назвы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ліберці́, нескл., н.
Сорт бліскучай мяккай (звычайна шаўковай ці паўшаўковай) тканіны.
[Англ. liberty.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мала́га, ‑і, ДМ ‑лазе, ж.
Сорт дэсертнага лікёрнага вінаграднага віна.
[Ісп. málaga ад геагр. назвы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сіна́п, ‑у, м.
1. Сорт крымскай яблыні.
2. Плод гэтай яблыні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ча́уш, ‑у, м.
1. Сорт буйнога вінаграду.
2. Вінаград гэтага сорту.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Пуці́нка ’сорт яблыні, якая дае зялёныя кісла-салодкія яблыкі, і яе плады’ (ТСБМ; жлоб., б.-каш., нараўл., лоеў., Мат. Гом.), пуці́нька ’тое, што і пепін’ (Мат. Гом.), путі́мка ’сорт яблыкаў’ (Сіг.), укр. пути́вка ’сорт невялікіх круглых яблыкаў’, рус. пути́вка ’сорт паўночнарускіх яблыкаў’; магчыма, сюды ж польск. puciepka ’сорт дзікіх сліў’. Няясна; магчыма, ад месца вывядзення сорту, параўн. назву горада Путивль ад гідроніма Путивка (першапачаткова *Путивъ, гл. Фасмер, 3, 412), тыпалагічна анто́наўка ад назвы горада Антонава (там жа, 1, 80).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
bergamotka
ж. бат. бергамот (сорт грушы)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Пепін: пе́нін шафранны ’сорт яблыкаў’ (Сцяшк. Сл.), пе́пінка ’шафран’ (люб., жлоб., жытк., КЭС, ТС), пэпінка, піпен‑шафран ’тс’ (Мат. Гом.), люб. пе́панка, укр. пе́пін ’сорт яблыкаў’, рус. пе́пин шафра́нный ’сорт яблыкаў, выведзены Мічурыным’. Ад франц. pépin ’зернейка, семачка’; гл. таксама шафра́н.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)