Gebráuchsgüter

pl рэ́чы [тава́ры] шыро́кага ўжы́тку; разм. шырспажыў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Háusgerät

n -(e)s, -e ха́тнія рэ́чы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пазапако́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Запакаваць усё, многае. Пазапакоўваць рэчы ў чамаданы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ганча́р, ‑а, м.

Майстар, рамеснік, які вырабляе з гліны пасуду і інш. рэчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гафтава́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. гафтаваць.

2. Рэчы, якія гафтуюць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рыгарысты́чны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Які адрозніваецца рыгарызмам, уласцівы рыгарысту. Рыгарыстычны погляд на рэчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакіда́ць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

1. Кінуць (многа, многае) як папала.

П. рэчы на воз.

2. Пакінуць (многае, многіх).

Сяляне пакідалі свае хаты і падаліся далей ад фронту.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спажы́так, -тку, м.

1. Тое, што служыць для харчавання, для ежы, а таксама рэчы, якімі карыстаюцца; маёмасць.

2. перан. Карысць, каштоўнасць.

С. ад кветак вялікі.

3. Карыстанне.

Аддаць людзям на с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уты́ль, -ю, м., зб.

Адходы, рэчы, якія ўжо не прыгодныя для карыстання, але могуць быць выкарыстаны для перапрацоўкі, утылізацыі ў якасці сыравіны.

Здаць што-н. ва ў.

|| прым. уты́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

novelties

дро́бныя незвыча́йныя рэ́чы, заба́ўкі; та́нныя ювэлі́рныя вы́рабы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)