вуго́р

‘рыба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вуго́р вугры́
Р. вугра́ вугро́ў
Д. вугру́ вугра́м
В. вугра́ вугро́ў
Т. вугро́м вугра́мі
М. вугры́ вугра́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ё́ршык

‘рыба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ё́ршык ё́ршыкі
Р. ё́ршыка ё́ршыкаў
Д. ё́ршыку ё́ршыкам
В. ё́ршыка ё́ршыкаў
Т. ё́ршыкам ё́ршыкамі
М. ё́ршыку ё́ршыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шы́п

‘рыба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шы́п шы́пы
Р. шы́па шы́паў
Д. шы́пу шы́пам
В. шы́па шы́паў
Т. шы́пам шы́памі
М. шы́пе шы́пах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мо́лат-ры́ба, молат-рыбы, ж.

Рыба сямейства молатагаловых акул.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маро́жаны, -ая, -ае.

1. Які замарозілі.

Марожаная рыба.

2. Папсаваны марозам, мёрзлы.

Марожаная бульба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аку́ла, -ы, мн. -ы, аку́л, ж.

Буйная драпежная марская рыба.

|| прым. аку́лавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ікраны́, -а́я, -о́е.

1. гл. ікра.

2. Які мае ў сабе ікру.

Ікраная рыба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ску́мбрыя, -і, мн. -і, -рый, ж.

Невялікая марская прамысловая рыба.

|| прым. ску́мбрыевы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

суда́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Прамысловая рыба сямейства акунёвых.

|| прым. судако́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тайме́нь, -я, мн. -і, -яў, м.

Рыба сямейства ласасёвых, якая водзіцца ў рэках Сібіры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)