glad
[glæd]
1.
adj. gladder, gladdest
1) рады, задаво́лены
to be glad — це́шыцца; ра́давацца
I am glad to see you — Я ра́ды вас ба́чыць
2) ра́дасны, прые́мны
The glad news — прые́мная ве́стка
2.
v.t., Archaic
це́шыць, ра́даваць
3.
v.i.
це́шыцца, быць задаво́леным
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
overjoyed [ˌəʊvəˈdʒɔɪd] adj. шчаслі́вы, ве́льмі задаво́лены/ра́ды;
be overjoyed at news быць задаво́леным наві́намі;
Mark was overjoyed to see us. Марк не помніў сябе ад радасці, калі ўбачыў нас.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
тру́нак, ‑нку, м.
Абл. Алкагольны напітак. Прыемна ў дом зайсці з дарогі, Дзе рады вам гаспадары, Дзе вас частуюць, што ёсць змогі, Дзе трунак знойдзецца стары. Такі, што чарачка-другая Вам разагрэе ў сэрцы кроў. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Раі́ць ’радзіць’ (ТСБМ; даўг., паст., Сл. ПЗБ; Бяльк.), ра́іцца ’радзіцца, прасіць парады’ (ТСБМ), ра́інне ’парада’ (Нас., Бяльк.). Аднакарэннае да ра́дзіць (гл.). I на месцы д, т з’яўляецца тыповай фанетычнай асаблівасцю беларускіх і польскіх гаворак, параўн. бел. дыял. айце́ц (рус. оте́ц), во́йчым (рус. о́тчим). Першапачаткова, відаць, у вытворным ст.-бел. радца > райца ’член рады’ (Ст.-бел. лексікон).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
запужа́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад запужаць.
2. у знач. прым. Палахлівы ад частых пагроз; настрашаны. — Гэтымі днямі прыйду, цётачкі. — Вось жа будзем рады, — азвалася жанчына, — а то мы нічога не ведаем, запужаныя мы. Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пастро́іцца, ‑строюся, ‑строішся, ‑строіцца; зак.
Стаць у строй, размясціцца ў нейкім парадку. Падаў каманду лейтэнант Пастроіцца ў рады. Броўка. Ды вось дзяўчаткі пастроіліся па дзве і, трымаючыся за рукі, пайшлі. Брыль. Раніцою батальён пастроіўся на пляцы. Грахоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разомкну́ть сов.
1. разамкну́ць;
разомкну́ть ток эл. разамкну́ць ток;
разомкну́ть ряды́ воен. разамкну́ць рады́;
2. (глаза) расплю́шчыць; (губы) растулі́ць;
3. (руку) разня́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
overseer
[,oʊvərˈsi:ər]
n.
1) нагля́дчык -а m., нагля́дчыца f.; надзо́рац-ца m.
2) Can. (у некато́рых праві́нцыях) галава́ гарадзко́е ра́ды
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
бага́ты
1. (каштоўны, раскошны) reich, hérrlich, práchtvoll;
2.:
бага́ты на што-н reich (an D);
◊ чым бага́ты, тым і ра́ды was ich hab, das geb ich gern
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Піску́ха ’(скаромны) абрад, вячэра перад Вадохрышчам’ (лельч., гом., Мат. Гом.). Да пі́скаць, піск (гл.). Матывацыя наймення няясная. Магчыма, калька літ. raudìnė ’малітва за памерлых з плачам і галашэннем’, raudà, raudãvimas ’плач, плач з галашэннем’, якое Лаўчутэ (Балто-слав. этнояз. отношения, 30) лічыць крыніцай бел. радуніца (радаўніца) ’дзень памінання памерлых, дзяды’; калькаваная назва ўтворана, каб пазбегнуць асацыяцый з ра́ды, ра́давацца ’весяліцца’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)