мегаэвалю́цыя

(ад мега- + эвалюцыя)

сукупнасць эвалюцыйных працэсаў, якія вядуць да фарміравання найбольш буйных таксонаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сінхрані́зм

(гр. synchronismos)

дакладнае супадзенне ў часе дзвюх або некалькіх з’яў ці працэсаў, адначасовасць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

футурало́гія

(ад лац. futurum = будучыня + -логія)

галіна навуковых ведаў, якая займаецца прагназіраваннем сацыяльных працэсаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эканаме́трыя

(ад эканоміка + -метрыя)

вывучэнне эканамічных з’яў і працэсаў сродкамі матэматычнага і статыстычнага аналізу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

АКІЯ́НСКІЯ АСТРАВЫ́,

астравы, якія ўзніклі ў межах ложа акіяна або сярэдзінна-акіянскіх хрыбтоў у выніку тэктанічных, вулканічных або арганагенных працэсаў. Гл. таксама Востраў.

т. 1, с. 197

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

агно́зія

(гр. agnosia = няведанне)

мед. парушэнне працэсаў распазнавання прадметаў, з’яў у выніку паражэння кары галаўнога мозгу.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

футурало́гія

(ад лац. futurum = будучыня + гр. logos = вучэнне)

галіна навуковых ведаў, якая займаецца прагназіраваннем сацыяльных працэсаў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

абме́н, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. абменьваць — абмяняць і абменьвацца — абмяняцца.

2. Спец. Адна з форм вытворчых адносін, якая заключаецца ва ўзаемным адчужэнні прадуктаў працы і іншых аб’ектаў уласнасці на аснове добраахвотнага пагаднення.

•••

Абмен рэчываў — сукупнасць працэсаў, звязаных з ператварэннем рэчываў у жывых арганізмах у іх узаемадзеянні з навакольным асяроддзем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сузале́жнасць, ‑і, ж.

1. У граматыцы — падпарадкаванне двух або некалькіх залежных сказаў аднаму і таму ж члену галоўнага сказа або ўсяму галоўнаму сказу.

2. Тое, што і узаемазалежнасць. У творчасці многіх паэтаў можна, бадай, беспамылкова ўбачыць сузалежнасць працэсаў нараджэння вобраза ўмоўна-асацыятыўнага і пашырэння інтэлектуальнага пачатку творчасці, станаўлення жанру філасофскай лірыкі. Рагойша.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тыпіза́цыя

(ад тып)

1) распрацоўка тыпавых канструкцый або тэхналагічных працэсаў на аснове агульных для шэрагу вырабаў (працэсаў) тэхнічных характарыстык;

2) класіфікацыя па тыпах (напр. т. азёр);

3) адбор тыповага і ўвасабленне ў канкрэтных мастацкіх вобразах, формах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)