roll up one’s sleeves

закаса́ць рукавы́, узя́цца за пра́цу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

finish up

а) зако́нчыць (пра́цу)

б) ужы́ць да канца́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

перава́жна, прысл.

Галоўным чынам, у большасці. Усю працу каля дому і ў хаце вяла пераважна маці. Глебка. Лес быў пераважна хваёвы — сасна, елка, піхта. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дапрацава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны; зак.

1. што. Завяршыць працу над чым-н.; дадатковай апрацоўкай давесці да патрэбнай якасці.

Д. дысертацыю.

Д. праект.

2. Прапрацаваць да якога-н. часу, тэрміну.

Д. да лістапада.

|| незак. дапрацо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. дапрацо́ўка, -і, ДМ -цо́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

working paper [ˈwɜ:kɪŋˌpeɪpə] n.

1. рабо́чы дакуме́нт

2. pl. working papers AmE дазво́л на пра́цу для непаўнале́тніх

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

няспы́нны únunterbrochen; dúrchlaufend; fórtlaufend, dúrchgehend; stétig, kontinuíerlich (пра працу і г. д.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аплаці́ць, аплачу, аплаціш, аплаціць; зак., што.

Аддаць грошы за што‑н., у замен чаго‑н.; пакрыць якія‑н. выдаткі. Аплаціць працу. // Пагасіць што‑н., заплаціўшы адпаведную суму грошай. Аплаціць рахунак. // Даць плён, аддзячыць. [Кукуруза] добра аплаціла хлебаробам за іх працу. «Звязда». // перан. Страціць што‑н. (жыццё, шчасце і пад.) у імя чаго‑н. [Зарэччы:] Зарына! Ты лёс мой адзіны!.. Гатоў за цябе я памерці, Каханне жыццём аплачу! Бачыла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вербава́ць, вярбу́ю, вярбу́еш, вярбу́е; вярбу́й; вербава́ны; незак., каго.

Набіраць, наймаць людзей на якую-н. працу, схіляць да ўступлення ў якую-н. арганізацыю.

В. рабочых на лесараспрацоўкі.

В. дабравольцаў.

|| зак. завербава́ць, -вярбу́ю, -вярбу́еш, -вярбу́е; -вярбу́й; -вербава́ны.

|| наз. вярбо́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -бо́вак, ж.

|| прым. вярбо́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

turn to

а) зьвярну́цца да каго́

б) узя́цца за пра́цу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

фрысо́йлеры

(ад англ. free = свабодны + soil = зямля)

члены фермерскай партыі ў ЗША ў сярэдзіне 19 ст., якія выступалі за свабодную зямлю і працу, свабоду слова.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)