прашлёпаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Прайсці шлёпаючы (нагамі, абуткам). Ужо бралася на дзень, як .. [Хведар] прашлёпаў мокрымі калашынамі па агародзе. Кірэйчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wringer [ˈrɪŋgə] n. машы́на для адціска́ння бялі́зны

♦

go through the wringer прайсці́ праз выпрабава́нні;

put smb. through the wringer выціска́ць усе́ со́кі (з каго-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

папрапуска́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. каго-што. Прапусціць усіх, многіх або ўсё, многае, даць прайсці, праехаць усім, многім.

П. пешаходаў.

2. што. Прасунуць, працягнуць праз што-н. усё, многае.

П. правады праз адтуліны.

3. што. Зрабіць многа пропускаў.

П. радкі верша.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

да́мка ж (у шашках) Dáme f -, -n;

прайсці́ ў да́мкі éine Dáme bekómmen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

адшуме́ць

1. (перастаць шумець) áufhören zu lärmen;

2. (прайсці, закончыцца) sich áustoben vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

przebyć

зак.

1. прабыць;

przebyć do końca roku — прабыць да канца года;

2. прайсці, пераправіцца; праехаць;

przebyć połowę drogi — прайсці палову дарогі;

przebyć rzekę — пераправіцца (перайсці) цераз раку;

3. перанесці; перажыць; прайсці праз што

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пасу́ху, прысл.

Па сухім месцы, сухім шляхам. На вуліцы крыху пратапталіся, папрысыхалі сцежкі, з гора ды з бяды прайсці можна пасуху. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пракульга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Прайсці кульгаючы. Цераз вуліцу пракульгаў Каліткаў Валадым. Вітка. Атаманавіч пракульгаў да стала, на сваё даўнейшае месца. Паўлаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прала́з, ‑у, м.

Адтуліна, вузкі праход, праз якія можна пралезці, прайсці. [Васіль] пачаў яшчэ больш упарта і настойліва другой рукою разграбаць пралаз... Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

умаха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Хутка прайсці, адолець вялікую адлегласць. [1‑шы падарожны:] Напэўна, спорна ўмахаў? Дарожка — хай загіне: Карэння столькі і капаў! Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)