прагматы́ст, ‑а, М ‑тысце, м.

1. Паслядоўнік прагматызму як філасофскай сістэмы.

2. Гісторык, які прытрымліваецца прагматызму ў перадачы гістарычных фактаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

касмаба́чанне, ‑я, н.

Тэлевізійныя перадачы з касмічнага апарата або на вялікія адлегласці праз штучны спадарожнік Зямлі як рэтранслятар. Савецкае касмабачанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інтэрба́чанне, ‑я, н.

Міжнароднае тэлевізійнае аб’яднанне, створанае ў 1960 г. ў Празе, а таксама перадачы па яго сетцы. Праграма інтэрбачання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

радыёапарату́ра, ‑ы, ж., зб.

Апаратура для перадачы, пераўтварэння і прыёму радыёхваль. У .. [трактары] устаноўлены новыя электрычныя схемы, .. блакіроўка тармазоў, радыёапаратура. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

оптаэлектро́ніка, ‑і, ДМ ‑ніцы, ж.

Напрамак электронікі, які ахоплівае пытанні выкарыстання аптычных і электрычных метадаў апрацоўкі, захоўвання і перадачы інфармацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

еўраба́чанне, ‑я, н.

Міжнародная арганізацыя для абмену тэлевізійнымі перадачамі паміж капіталістычнымі краінамі Еўропы, некаторымі краінамі Азіі і Афрыкі і яе перадачы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэлеста́нцыя, ‑і, ж.

Комплекс устройстваў і збудаванняў, якія служаць для падрыхтоўкі праграм тэлевізійнага вяшчання і іх перадачы шляхам радыёхваль; тэлевізійная станцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ха-ха́ і ха-ха-ха́, выкл. гукапераймальны.

Служыць для перадачы гучнага смеху, рогату. — Ха-ха-ха! — заліваецца смехам Амелька. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

про́вад, -у, М -дзе, мн. правады́, -о́ў, м.

Металічны дрот для перадачы электрычнага току.

Тэлефонны п.

Старшыня на провадзе (тэлефонны апарат злучаны са старшынёй; разм.).

|| прым. правадны́, -а́я, -о́е (спец.).

Правадная сувязь (якая ажыццяўляецца па правадах у адрозненне ад радыёсувязі).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нелікві́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Спец. Маёмасць, якая не можа быць выкарыстана на даным прадпрыемстве і падлягае перадачы каму‑н. або прадаецца.

[Ад лац. liquidus — вадкі, пякучы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)